"Strandbal" dans van tieners zorgt voor komische noot bij talentenjacht

Jul 16, 2020 by apost team

Voor de JL Crowe Variety Show van februari 2015, dansten Nolan en Jayden hun ballroomdans.

Voor sommigen is moed een race naar de frontlinies van een razend gevecht. Voor Nolan en Jaden is het dansen met een tutu en een strandbal voor een live en dolenthousiast publiek. Hoewel ze het strandbaldansen niet hebben uitgevonden, hebben ze er zeker hun eigen draai aan gegeven.

Het begint met hun kostuums. Als je wat ze dragen tenminste zo kan noemen. Ze komen op met ontbloot bovenlijf, in roze en paarse tutu's en met gestreepte kniehoge sokken. Even lijkt het erop dat ze zelf in lachen uitbarsten als ze naar elkaar kijken, maar trekken hun gezicht weer in de plooi en het lukt ze om een gezocht van een 'serieuze ballerina'-gezichten op te zetten.

apost.com

Dan komt de strandbal. De basischoreografie lijkt te bestaan uit het zonder hun handen verplaatsen van de bal. Ze moeten de bal dus tussen hun lijven drukken en dan ook nog proberen om sierlijk te dansen. Ze doen het geweldig en ze verplaatsen de bal ook nog eens. Het sierlijke gedeelte heeft nog wel wat werk nodig.

Ze houden de bal vast door er elk een arm op te leggen, en dan gaan ze langzaam dichter bij elkaar en verder uit elkaar. Met een verrassende handigheid waar waarschijnlijk veel op is geoefend, manoeuvreren de jongens zich terug en drukken ze de bal tussen hen in totdat het ze lukt om een volle cirkel te maken.

Het publiek brult het uit en Total Eclipse of the Heart speelt op de achtergrond door. Ze gaan verder met een ander soort cirkel, houden de bal tussen hen in alsof ze met een gehaktbal van doen hebben, in een vergeefse poging om meer te lijken op echte ballerina's.

Dan zetten ze nog een tandje bij en zijn ze toe aan hun meest ambitieuze en risicovolle zet tot nu toe. Ze staan tegenover elkaar, de bal tussen hun borstkasten in. Het idee is dat de een zich langzaam voor de ander laat zakken, de bal mee trekt, onder de benen van de ander kruipt, en met de bal tussen hun rug weer naar boven komt.

Maar de beste plannen gaan soms mis. Na het verlies van de strandbal en hun kalmte (twee keer!), slaan ze de act maar snel over en springen ze naar de eindhouding, met de ruggen tegen elkaar.

In een andere act waar ze veel op hebben getraind, koppen de jongens de bal heen en weer met hun hoofd. Ze bewegen geleidelijk aan verder en dan dichter bij elkaar tot ze in dezelfde borstkas-sandwich terechtkomen waarmee ze begonnen zijn.

Na het succes met de strandbal pakken ze een pingpongbal en doen deze tussen hun borstkassen. Ze kijken naar elkaar en besluiten dan om niet verder te gaan.

Het publiek juicht en laat de strandbal door de menigte gaan. Ze geven de dappere ballerina's een welverdiend applaus. Ze hebben zeker moed! Wat vind je van het optreden van de jongens? Laat het ons weten in de reacties en deel dit verhaal met je vrienden.