Pesters probeerden haar leven te verwoesten - Maar op 31-jarige leeftijd zijn haar haters tot zwijgen gebracht

Feb 05, 2021 by apost team

Iedereen heeft op een bepaald moment wel eens te kampen met een laag gevoel van eigenwaarde. Vaak is dat omdat je niet tevreden bent met je lichaam. Waar de een niet te spreken is over hun huid, kan de ander lijden aan stress zitten vanwege hun gewicht. Voor Lizzie Velásquez uit Texas was het hoe anderen op haar reageerden waardoor elke dag van haar leven een kwelling was. Deze video uit 2015 geeft een inkijkje in haar leven en toont ook haar veerkracht in het overwinnen van de uitdagingen die de wereld op haar pad legde.

Velásquez werd op 13 maart 1989 geboren in Austin, Texas. Ze woog toen maar 1200 gram en als jong meisje begreep ze niet dat ze op een of andere manier anders was. Ze lachte en speelde zoals alle kinderen doen, zich niet bewust van het onheil dat haar te wachten stond. Toen ze eenmaal naar de kleuterschool ging, veranderde dat. Haar zorgeloze kinderlijke onschuld werd ruw verstoord door de werkelijkheid toen ze het op moest nemen tegen klasgenootjes. En dat op zo'n jonge leeftijd.

apost.com

"Voor mijn familie was ik gewoon Lizzie. Het was ruw wakker worden in de werkelijkheid voor de 5-jarige. De andere kinderen waren bang voor me, wezen naar me, wilden niet bij me zitten," vertelde ze tegen Today. "Ik kon het niet verwerken. Ik deed hen niets, dus waarom overkwam het mij? En ik durfde het aan niemand te vertellen."

vervolgde ze, "Uiteindelijk vertelde ik het mijn ouders en die zeiden: 'Er is niets mis met je, je bent gewoon kleiner dan de andere kinderen. Je bent mooi en slim en kunt alles bereiken.'"

Gelukkig drong die boodschap goed door bij Velásquez en de woorden bleven haar altijd bij. Ze had door wat alle mensen zouden moeten beseffen: Hoe je er aan de buitenkant uitziet, bepaalt niet wat voor iemand we van binnen zijn of wat we kunnen bereiken. Om haar barrières te overwinnen, moest Velásquez zich mentaal weerbaar opstellen. Met de hulp en steun van haar ouders is dat precies wat ze zich voorgenomen had te doen.

Velásquez is geboren met een zeldzame genetische aandoening en ze heeft al sinds de kleuterschool te lijden onder de pesterijen van haar leeftijdsgenoten. De aandoening verhindert haar om op normaal gewicht te komen en dat beïnvloedt haar uiterlijk aanzienlijk. Tegen de tijd dat ze 16 was, werden de pesterijen door het internet nog meer. Maar Velásquez was echter vastbesloten niet bij de pakken te blijven zitten. Nu ze 31 jaar oud is, is ze een wereldberoemde anti-pestactiviste en spreekster.

De middelbare school is over het algemeen een tijd vol met leuke dingen zoals vrienden en het schoolbal. Helaas heeft niet iedereen het zo getroffen. Stel je voor dat je online een foto of video van jezelf ziet met de tekst "De lelijkste vrouw/man ter wereld." Bedenk hoe het zou voelen om er duizenden reacties van vreemden onder te zien staan, waarin allerlei nare dingen gezegd worden.

Dat lijkt onvoorstelbaar, maar voor Velásquez was het werkelijkheid. De pesterijen van haar leeftijdsgenoten waren veranderd in een wereldwijde stroom van verbaal misbruik en haat. Dit zou genoeg geweest zijn om iemand te breken, maar Velásquez besloot er boven te gaan staan. Ze vond dat ze het beste kon proberen om alle negativiteit om te zetten in iets positiefs. Dat is emotionele wilskracht van een niveau dat de meeste volwassenen niet hebben, laat staan een tiener.

Velásquez werd geboren met lipodystrofie. Die aandoening heeft invloed op de manier waarop iemands lichaam vet verdeelt. Ze werd ook geboren met het syndroom van Marfan. Deze zeldzame genetische aandoening tast het bindweefsel van het lichaam aan, het vaakst in de bloedvaten, de ogen, het hart, en het skelet. Het bijzondere geval van Velásquez is algemeen bekend als het Marfanoïde-progeroïde-lipodystrofie syndroom. Het is zo zeldzaam dat er in 2016 nog geen 10 gevallen ter wereld van waren. Bij Velásquez heeft de aandoening blindheid in één oog veroorzaakt en veroudert ze sneller dan normaal.

Kinderen kunnen wreed zijn als iemand maar een ietsepietsje anders is dan zij, en helaas voor Velásquez noemden kinderen haar gezicht al op de kleuterschool "lelijk". "In die tijd dacht ik dat iedereen op mij leek. Ik herkende of vertelde niet dat ze niet op me leken," vertelde Velásquez aan de Daily Mail.

Zelfs met al deze tegenslagen zette Velásquez door. Tegen de tijd dat ze op de middelbare schooltijd zat, had ze door dat niemand anders dan zijzelf de macht over haar eigen leven had. Haar instelling was om alle uitdagingen die op haar pad kwamen aan te gaan en om positief te blijven. Dat deed ze ook. Bovendien had ze een leven te leven en wilde ze met haar vrienden alle leuke dingen doen die tieners doen.

"Het was eng, maar ik wist dat het zijn vruchten zou afwerpen," vertelde Velásquez aan Today. "Ik was schrijfster voor de schoolkrant en maakte foto's voor het jaarboek. Ik probeerde mee te doen met het cheerleaden. De uniformen waren erg leuk, en elke keer als ik ze op school droeg, voelde ik me een superheld. Ik was meer mezelf bij mijn leeftijdsgenoten, de versie van mezelf die ik ook bij mijn familie was."

Velásquez kreeg steeds meer zelfvertrouwen, en haar wereld zag er rooskleurig uit. Dat alles veranderde in een klap toen ze op een avond huiswerk aan het maken was. Tijdens een pauze ging ze even op YouTube, en haar hart zonk haar in de schoenen toen ze zag wat er op het computerscherm te zien was.

Iemand had een video van haar gemaakt. Ze werd de "lelijkste vrouw ter wereld" genoemd en de video had al miljoenen views toen Velásquez het zag. Erger nog was dat er talloze reacties bijstonden, en er kwamen er nog meer bij. Ze kon het niet laten om ze te lezen, ook al waren veel reacties heel vervelend. Sommigen zeiden zelfs dat de wereld een betere plaats zou zijn als ze zich maar van het leven zou beroven. Velásquez bleef lezen, wanhopig hopend dat iemand het voor haar zou opnemen. Niemand deed dat.

Zoals je je kunt voorstellen was dit een verschrikkelijke ervaring. In haar interview met Today zei Velásquez later dat "het voelde alsof iemand een vuist door het computerscherm stak en me fysiek sloeg." Hoe krankzinnig is deze wereld dat duizenden mensen zich achter hun computerscherm kunnen verschuilen en zulke afschuwelijke dingen kunnen zeggen tegen iemand die ze helemaal niet kennen? En ze zeiden die verschrikkelijke dingen tegen een meisje van 16 die leed aan allerlei erfelijke aandoeningen waar ze niets aan kon doen.

Velásquez had het niet makkelijk en voor veel mensen zou dit de druppel geweest zijn. Maar niet voor Velásquez; ze raapte zichzelf bij elkaar en bleef met opgeheven hoofd de wereld tegemoet treden. Ze zei later dat als ze bloemen en een bedankkaartje naar de maker van de video kon sturen, ze dat ook zou doen. Ze legde uit dat ze dat zou doen omdat die video haar leven die dag voorgoed veranderde.

"Ik wilde geen wraak nemen - het was tijdverspilling," zei ze. "Ik wilde alleen hun ongelijk bewijzen. Ik besefte dat ik het voor iets beters kon gebruiken." Ze is niet iemand die bij de pakken neer gaat zitten en ze gebruikte die pesterijen als motivatie voor haar doelen. Na de middelbare school ging ze naar de Texas State University. Op 23-jarige leeftijd behaalde ze haar bachelor in communicatie.

Kort na haar afstuderen werd Velásquez uitgenodigd om een TED-Talk te geven in Austin. Ze greep de kans met beide handen aan. In de speech legde ze uit dat de pesterijen weliswaar pijn deden, maar dat ze de mensen een ander perspectief wilde bieden. Die kijk op het leven die ze daar uit de doeken deed vond weerklank bij veel kijkers, en de resulterende video ging uiteindelijk viraal.

"Zo lang heb ik gedacht dat wat me definieerde mijn uiterlijke verschijning was," zei ze in de TED-Talk uit 2013, en verklaarde dat ze vroeger dagdroomde dat ze het "syndroom van haar gezicht kon schrobben."

Over die vreselijke YouTube-video zei Velásquez dat "er iets in mijn hoofd klikte...Laat ik me op de kop zitten door mensen die me een monster noemden? ..Nee, ik laat mijn doelen en mijn succes en mijn prestaties de dingen zijn die me definiëren."

De meeste mensen die zo langdurig en wreed gepest zouden worden zouden er moeite mee hebben om positief in het leven te blijven staan. Gelukkig is Velásquez niet als de meeste andere mensen. Ze is nu een succesvolle 31-jarige zakenvrouw. Hoewel ze nog steeds op haar gezondheid moet letten en dagelijks voldoende calorieën moet eten om haar energieniveau op peil te houden, reist ze volop de hele wereld rond om lezingen te geven over haar aandoeningen en haar levensverhaal.

"Dit is mijn doel. Dit is wat ik voor de rest van mijn leven moet doen. Ik denk graag dat ik niet alleen mijn verhaal vertel, maar het verhaal van iedereen," zei Velásquez in een interview met de Daily Mail. Haar koppige positiviteit en harde werk om haar haters niet te laten winnen hebben zo hun vruchten afgeworpen. Op het moment van dit schrijven heeft ze meer dan 860.000 abonnees op haar YouTubekanaal. Je kunt daarmee rustig stellen dat ze een stuk succesvoller is dan de mensen die negatief over haar zijn ooit zullen zijn!

"Je bent mooi en slim en kunt alles bereiken," zei Velásquez dat haar ouders zouden zeggen. "Ze hielden van me, ondanks alles." Velásquez is een inspiratie geweest voor veel mensen en kan met recht een bijzonder iemand genoemd worden. Deze kwaliteiten beschermen haar echter niet altijd. Voor de meesten was 2020 in veel opzichten een uitdagend jaar. Velásquez is niet anders, maar het was niet alleen corona die voor stress en pijn zorgde.

Het internet sloeg het afgelopen jaar weer toe tegen Velásquez, dit keer op de sociale media app TikTok. Opnieuw kwam ze erachter dat haar afbeelding werd rondgestuurd, belachelijk gemaakt en bespot, meldt Daily Mail. Tot overmaat van ramp was het de moeder van een kind die ermee begon. Ze gebruikte de foto van Velásquez als grap, waarbij ze tegen een kind zei dat de persoon op de foto het komende jaar hun lerares zou zijn.

Tegen de tijd dat het juli was, was de 'prank' een trend geworden onder ouders. Ze gebruikten FaceTime en vertelden elkaar dat Velásquez de lerares van hun kinderen zou worden. Voor Velásquez was dit alles natuurlijk heel kwetsend.

Velásquez maakte van de gelegenheid gebruik om erop te wijzen dat dit gedrag kinderen alleen maar aanmoedigt om negatief op mensen te reageren op grond van hun uiterlijk. Kinderen kijken immers naar het gedrag van hun ouders. "Als kinderen op school zitten of als ze in het openbaar zijn, is het van cruciaal belang ze te leren hoe belangrijk het is respect te hebben voor iemand die er niet zo uitziet als zij," zei Velásquez in een video die ze op haar Twitter account zette.

"Een video tonen kan een grap zijn, maar het kan ook iets zijn dat een kind laat zien dat als mijn vader of moeder het grappig vindt, dan moet ik er ook om kunnen lachen," vervolgde ze. "Het is mijn verantwoordelijkheid om nu op te komen voor mensen die misschien geen stem hebben of voor hen die niet weten hoe ze hun stem moeten gebruiken." Ze voegde er verder aan toe: "Qua onderbuikgevoel wist ik dat mijn foto gebruikt zou worden. Na al een tijdje met dit soort dingen te maken te hebben, kan ik aanvoelen wanneer dit zou kunnen gebeuren."

Nadat Velásquez in het openbaar de daden van de ouders veroordeelde, gebeurde er iets opmerkelijks. Kinderen over de hele wereld begonnen video's over haar te posten. Maar in die video's waren geen pesterijen te zien. In plaats daarvan vertelden ze hoe mooi ze is.

Gelukkig werd de moed van Velásquez nu wereldwijd erkend door zowel kinderen als volwassenen, en Velásquez had weer eens bewezen dat haters het uiteindelijk gewoon niet kunnen winnen. Er is immense wilskracht voor nodig om door moeilijke tijden heen te gaan en er uiteindelijk positiever uit te komen. Mensen als Lizzie Velásquez zijn een inspiratie, niet alleen door de dingen die ze vertellen, maar ook door wie ze van binnen zijn. We wensen Velásquez het allerbeste voor haar toekomst!

Velásquez is een stralende ster in een wereld vol haat, die iets lelijks in iets moois veranderde. Daar zou iedereen nog wat van kunnen leren. Als je iemand kent die in stilte lijdt, deel dit dan met ze. Misschien vinden ze net dat beetje kracht dat ze nodig hebben!