Laela, de kleindochter van Elizabeth Taylor, lijkt op haar reïncarnatie

Jan 28, 2022 by apost team

Elizabeth Taylor is een filmicoon uit vele klassieke Hollywoodfilms. Zelfs na haar dood blijft ze een belangrijke naam in de entertainmentindustrie en mensen putten tot op de dag van vandaag inspiratie uit haar nalatenschap. Taylor was een zeer goede actrice, toegewijde zakenvrouw en zette zich oprecht in voor humanitaire doelen. Ze werd snel volwassen terwijl ze actief was in de filmindustrie, vooral omdat een groot deel van haar leven onder het oog van het publiek plaatsvond. Taylor werd al snel beroemd door haar ongelofelijk doorzettingsvermogen en volharding, maar ook door haar unieke en mooie uiterlijk.

Sommige mensen in de filmindustrie waren niet echt dol op de rijzende ster, toch bleef Taylor furore maken in het land waar de dromen van mensen uitkomen. Haar unieke uiterlijk zorgde ervoor dat ze veel ouder leek dan andere kindsterren met wie ze destijds moest concurreren. Dit was in het begin nadelig voor haar carrière, maar uiteindelijk hielp haar uiterlijk haar om belangrijkere en uitdagendere rollen in de wacht te slepen.

Taylor is enkele jaren geleden overleden, maar haar nalatenschap leeft voort via haar talloze films, en het allerbelangrijkste, haar gezin. Taylor was moeder van vier kinderen, maar daar zijn al een heleboel kleinkinderen en zelfs achterkleinkinderen bijgekomen. Haar gezin is ongelofelijk mooi, maar één kleindochter in het bijzonder lijkt ongelofelijk veel op Taylor. Laela Wilding, dochter van de zoon van Taylor Michael Wilding Jr., lijkt wel de perfecte reïncarnatie van het overleden filmicoon. Door haar eigen werk met de stichting van Taylor en haar adembenemende looks, heeft Laela bijgedragen aan het verderzetten van de nalatenschap van haar grootmoeder.

Taylor werd geboren op 27 februari 1932 in de buitenwijk Hampstead Garden in Londen. Ze had de Britse en Amerikaanse nationaliteit omdat haar ouders Amerikaanse staatsburgers waren, en afkomstig waren uit Arkansas City in de staat Kansas. Haar vader, Francis Lenn Taylor, was een kunsthandelaar, en haar moeder, Sara Sothern, was een vroegere toneelactrice. Het gezin was in 1929 naar Londen verhuisd om er een nieuwe kunstgalerij te openen in Bond Street in het West End in Londen. Dit district staat bekend om zijn prestigieuze en dure modewinkels. In datzelfde jaar kregen de ouders van Taylor hun eerste kindje, een zoon met de naam Howard.

Tijdens haar jeugd bleef het gezin in Londen wonen, en waren ze vaak in het gezelschap van belangrijke mensen, zoals Augustus John en Laura Knight, die allebei kunstenaars waren. Een vriend van het gezin, kolonel Victor Cazalet, speelde een belangrijke rol in het leven van Taylor. Hij was haar officieuze peetvader, en had een grote invloed op het jonge meisje.

Het gezin van Taylor besloot om in 1939 terug te keren naar de Verenigde Staten uit angst voor de naderende oorlog in Europa. Sara en de kinderen vertrokken voor Francis en trokken in april 1939 in bij de vader van Sara in Pasadena in de staat Californië. Francis moest zijn kunstgalerij in Londen achterlaten, maar gelukkig kon hij in 1940 een nieuwe galerij openen in Los Angeles. Kort daarna ging het gezin in hun eigen woning in Beverly Hills wonen.

apost.com

De kunstgalerij van het gezin leidde tot verschillende belangrijke connecties, want ze ontmoetten veel mensen die in de filmindustrie werkzaam waren. Een vriendin van Cazalet, een roddelcolumniste, Hedda Hopper, had zich achter de kunstgalerij geschaard en dit maakte de galerij ontzettend geliefd bij de elite van Los Angeles. Taylor had ook een verbluffend goed uiterlijk, en haar meest unieke kenmerk was de kleur van haar ogen. Ze hadden een blauwe kleur die bijna violet leek en omrand waren door donkere dubbele wimpers. Taylor was met deze opvallende eigenschap geboren, want haar ogen waren het resultaat van een genetische mutatie. Haar uiterlijk samen met de connecties uit de filmwereld zorgden ervoor dat Taylor in 1941 auditie deed bij zowel Universal Pictures als Metro-Goldwyn Mayer (MGM). Uiteindelijk tekende ze een contract bij Universal Pictures.

Haar contract begon kort daarna in april 1941, en ze werd gecast voor een kleine rol in "There's One Born Every Minute". Deze film werd later in 1942 uitgebracht. Helaas kon Taylor dat jaar geen andere rollen in de wacht slepen, waardoor haar contract al na een jaar ontbonden werd. Ze had niet dezelfde uitstraling as andere kindersterren uit die periode, zoals Shirley Temple en Judy Garland. Dit was uiteindelijk de reden waarom ze niet werd gecast voor rollen.

Gelukkig voor Taylor onderhield haar familie sterke connecties met andere machtige mensen in de filmindustrie, en kreeg ze de kans om auditie te doen voor "Lassie Come Home", een film die werd geproduceerd door MGM. De kleine rol was perfect voor Taylor omdat de rol moest gespeeld worden door een kind met een Brits accent. Taylor kreeg niet alleen de rol, maar ze tekende in januari 1943 ook een contract voor zeven jaar bij MGM.

Het leek alsof alles van een leien dakje liep voor Taylor, maar het was slechts een kwestie van tijd tot er iets moest fout lopen. De jonge actrice sleepte gemakkelijk rollen in de wacht, maar het leek alsof de studio altijd wel een probleem met haar had, van haar lengte tot de vorm van haar wenkbrauwen, tot zelfs haar naam. Toch bleef Taylor trouw aan zichzelf en kende ze veel succes. Ze speelde de hoofdrol in "National Velvet", die een hit in de box-office werd na de release tijdens Kerstmis in 1944. Hierna bood MGM Taylor een nieuw zevenjarig contract aan, en ze ging meteen weer aan het werk. Ze vertolkte een rol in de film "Courage of Lassie uit 1946.

Taylor was op dat moment nog een tiener, maar toch werd ze vergeleken met volwassen actrices. Ze begon mee te doen aan fotoshoots waarin ze eruitzag als een typisch tienermeisje, en ze begon in films uitdagender en provocerender rollen aan te nemen. Zo speelde ze een tiener die de date van haar leeftijdsgenootje verleidde tijdens een schoolfeest in de musical, "A Date With Judy".

In 1950, toen Taylor 18 werd, begon ze uitsluitend rollen voor volwassen te spelen. De thriller, "Conspirator", kwam pas uit in 1960, toch was Taylor maar 16 jaar oud tijdens het filmen. Taylor bleef serieuzere rollen spelen in de jaren 1950, waaronder haar rol in "Father of the Bride". In deze film speelt Taylor een bruid die zich voorbereid op haar bruiloft. Rond deze periode trouwde Taylor met Conrad Hilton, Jr., de erfgenaam van de gelijknamige hotelketen. MGM organiseerde hun bruiloft als een evenement om de film "Father of the Bride" te promoten. De film was zeer succesvol, en het populaire vervolg werd slechts tien maanden later uitgebracht.

Taylor begon eindelijk erkenning te krijgen voor haar werk en werd genomineerd voor een aantal prijzen, te beginnen voor haar films in de jaren 1950 en helemaal tot het einde van haar carrière. De ster werd genomineerd voor een Academy Award voor Best Actrice in a Leading Role in 1958 tot 1961. Ze won haar eerste Oscar in 1961 voor haar rol in "BUtterfield 8".

In datzelfde jaar kreeg ze ook de hoofdrol in "Cleopatra" samen met Richard Burton. Ondanks dat ze allebei getrouwd waren, begonnen ze een affaire met elkaar. Dit leidde tot een groot schandaal. Het stel bleef hun relatie voortzetten, en trouwden later in 1964 en werden samen gecast in 11 films, waaronder "The Taming of the Shrew" en "Who's Afraid of Virginia Woolf?"

Het verhaal over hun relatie bleef voortleven, want het is tot op de dag van vandaag een inspiratie voor onder meer films en muziek, waaronder de tv-film "Liz and Dick" uit 2012, de tv-film "Burton and Taylor" uit 2013, en sommige teksten van het nummer ...Ready for It?" van Taylor Swift uit 2017. De relatie tussen Taylor en Burton ging niet over rozen. Ze scheidden in 1974, maar besloten om te hertrouwen in 1975, om dan uiteindelijk in 1976 voorgoed uit elkaar te gaan.

Hoe iconisch het stel ook was, het was geen complete verrassing dat ze voorgoed uit elkaar gingen, want de romances van Taylor waren ontzettend kortstondig. Zo is ze in de loop van haar leven in totaal met zeven mannen getrouwd geweest. Taylor stichtte toch een gezin en kreeg vier kinderen, Liza Todd, Maria Burton, Michael Wilding, Jr., en Christopher Edward Wilding.

Zowel de relatie van Taylor met Burton en haar professionele carrière kende vele hoogtepunten en dieptepunten. Ze had moeite om haar carrière op hetzelfde succesvolle niveau van vroeger te behouden tijdens de late jaren zestig en zeventig. Het uiterlijk van Taylor was altijd een belangrijke reden geweest waarom ze zoveel rollen had gekregen, maar het publiek was haar beu geworden toen ze ouder werd en er steeds minder uitzag als de ideale Hollywoodster. Zelfs als Taylor een rol in een film of televisieshow wist te bemachtigen, was die meestal niet erg succesvol.

De carrière van Taylor verliep op een gelijkaardige manier in de jaren tachtig, maar de ster werd tijdens die periode wel erkend met ereprijzen voor haar vroegere werk. Ze won de Cecil B. DeMille Award tijdens de Academy Awards in 1985 en de Golden Plate Award van de American Academy of Achievement, uitgereikt door President Gerald R. Ford. In de jaren tachtig begon Taylor zich ook in te zetten voor humanitaire doelen, en droeg ze bij aan de bewustwording rond de AIDS-epidemie.

Taylor was in 1985 voorzitster van het benefiet Commitment to Life van AIDS Project Los Angeles. Dit was in dezelfde periode dat een van haar persoonlijke vrienden, acteur Rock Hudson, was overleden aan de ziekte. Dit zette Taylor nog meer aan het werk om te helpen een einde te maken aan de epidemie, waardoor ze The Foundation for AIDS Research oprichtte. Later richtte Taylor haar eigen organisatie op in 1991, genaamd de Elizabeth Taylor AIDS Foundation (ETAF), die vandaag de dag nog steeds directe zorg en steun biedt aan de meest kwetsbare patiënten.

Volgens de officiële website van de stichting steunde het volk het activisme van Taylor, en ontving ze vele prijzen en onderscheidingen als erkenning voor al haar harde werk. Ze kreeg de onderscheiding van de Nationale orde van het Legioen van Eer van Frankrijk en de Presidential Citizens Medal van president Bill Clinton. Koningin Elizabeth II benoemde Taylor in 2000 ook tot Dame-commandeur van de Orde van het Britse Rijk.

Zelfs na de dood van Taylor is de Elizabeth Taylor AIDS Foundation doorgegaan met het helpen van anderen die leven met HIV en AIDS. De stichting is haar oorspronkelijke stem en boodschap blijven uitdragen om op een dag haar missie te vervullen in de strijd voor sociale rechtvaardigheid, mensenrechten en een AIDS-vrije wereld, aldus een bericht van ETAF.

Taylor worstelde in de loop van haar leven met vele gezondheidsproblemen. Ze werd geboren met scoliose en brak haar rug in 1944. De blessure bleef onopgemerkt voor meerdere jaren ondanks haar rugpijn en rugproblemen. Taylor had ook een paar ernstige longontstekingen in 1961, 1990, en opnieuw in 2000. Ook kreeg ze een hersentumor in 1997 en werd ze behandeld voor huidkanker in 2002.

Taylor leed niet alleen aan lichamelijke ziektes, maar ze vocht ook tegen een verslaving aan alcohol en voorgeschreven pijnstillers en kalmerende middelen en werd een maand lang behandeld in het Betty Ford Center. De gezondheidsproblemen van het icoon bleven aanhouden, en in 2004 werd er congestief hartfalen vastgesteld. Taylor overleed op 23 maart 2011 in het Cedars-Sinai Medical Center in Los Angeles op 79-jarige leeftijd.

Ondanks dat Taylor niet meer onder ons is, is haar nalatenschap blijven voortleven, niet alleen via vele werken in Hollywood, maar ook via haar kinderen en kleinkinderen. Laela werd geboren in 1971 en is het oudste kleinkind van Taylor. Ze groeide op in Noord-Californië en had het geluk om veel quality time door te brengen met haar grootmoeder, waaronder de meeste feestdagen en af en toe een zondag, aldus The List. "Ze was erg artistiek", zei Laela over Taylor. "Ze had een geweldig oog voor detail". Taylor leerde Laela ook alles over de mode, en styling in het algemeen, zoals hoe ze mooi haar make-up kon aanbrengen. "Ze heeft ooit tegen me gezegd: 'Als je het hebt, pronk er dan mee'," zei Laela.

De 50-jarige vrouw woont nu met haar gezin in Portland in de staat Oregon waar ze werkt als grafisch ontwerpster. Geïnspireerd door haar overleden grootmoeder, heeft Laela zich ingezet voor de Elizabeth Taylor AIDS Foundation en zit ze in de raad van bestuur. Daar werkt ze met een team om te helpen zorg, huisvesting en andere vitale diensten te bieden aan mensen met HIV die het financieel moeilijk hebben, aldus ETAF. "We kenden haar niet als filmster", legde Laela uit aan Town and Country. "Ze had een passie voor activisme, en ik kan niets bedenken dat meer inspirerend is dan het medeleven en de vastberadenheid van onze grootmoeder voor andere mensen".

De visie van Taylor blijft leven vandaag met de hulp van haar kleinkinderen. "We zijn vastbesloten om de nalatenschap van onze grootmoeder te ondersteunen en de wereld te laten weten dat de stichting actief is", vertelde Laela. Daarenboven lijkt Laela zelf ongelofelijk op haar overleden grootmoeder. Ze is net zo mooi en betoverend als Taylor. Met haar hart, vastberadenheid en vergelijkbare mooie uiterlijk, is Laela doorgegaan met het delen van de nalatenschap van Taylor met de rest van de wereld.

Wat vind jij van de carrière van Elizabeth Taylor? Vind je dat Laela, haar kleindochter, op haar lijkt? We horen graag je mening, en deel dit artikel zeker met je vrienden en familieleden!