Een kijkje in het leven van de 96-jarige Angela Lansbury, die trouwde met een homoseksuele man maar uiteindelijk haar enige ware liefde vond

Dec 22, 2021 by apost team

Angela Lansbury, 96, jaar is een Brits-Amerikaanse actrice die bekend is door haar vele theater-, film- en televisierollen. Haar carrière in de showbusiness beslaat bijna 80 jaar en ze wordt eigenlijk beschouwd als één van de laatst overgebleven sterren uit de gouden eeuw van Hollywood.

Het bekendst door haar rollen in "The Manchurian Candidate", "Mame", "Bedknobs and Broomsticks" en "Murder, She Wrote", heeft Lansbury ook haar stem geleend aan populaire animatiefilms als "Beauty and the Beast" en "Anastasia."

Zij heeft in haar lange carrière vele onderscheidingen gekregen, waaronder een Honorary Academy Award en een Lifetime Achievement Award van de BAFTA. Ze won ook een ongelooflijke vijf Tony Awards, zes Golden Globes en een Olivier Award, naast vele andere nominaties.

Maar naast haar schitterende carrière heeft Lansbury ook een bewogen persoonlijk leven gehad. Op 19-jarige leeftijd trouwde Lansbury met een andere acteur, Richard Cromwell, die toen 35 was. Minder dan een jaar later scheidde het koppel, maar dat was niet vanwege hun leeftijdsverschil. Ook al werd toen niet onthuld waarom ze uit elkaar gingen, toch werd later bekend dat Cromwell homoseksueel bleek te zijn. Niettemin bleven ze goede vrienden tot aan zijn dood in 1960.

In 1949, toen Lansbury ongeveer 24 was, trouwde ze met de liefde van haar leven, Peter Shaw. Samen kreeg het koppel twee kinderen - een zoon Anthony en een dochter Deirdre. Hun liefde heeft nooit aan kracht ingeboet en het koppel bleef bij elkaar tot aan de dood van Shaw in 2003, waarna Lansbury een depressieve periode van rouw doormaakte.

Lees verder om meer te vernemen over haar liefdesleven in de loop der jaren.

Angela was born to an upper-middle-class family in central London on Oct. 16, 1925. Her mother was actress Moyna Macgill and her father was a timber merchant and politician named Edgar Lansbury. Angela’s father passed away from stomach cancer when she was 9 and the actress had said that playing characters helped her cope with her grief.

Her mother struggled financially, and when she became engaged to another man, Angela and her mother moved in with him in Hampstead. Angela continued to educate herself with the help of books, movies and the theater. The young girl also learned how to play the piano and studied music at the Ritman School of Dancing. In 1940, she studied acting at the Webber Douglas School of Singing and Dramatic Art.

With the onset of the London Blitz, Angela's mother decided to move her family to the United States in 1940. Once there, Angela earned a scholarship from the American Theatre Wing, which granted her access to study at the Feagin School of Dramatic Radio and Arts. After graduating from the school in March of 1942, her family once again moved, this time to Greenwich Village. 

A natural-born actor all of her life, Angela once said:

“I did want people to notice me as a child. At the age of 11 or 12, I remember sitting on buses and trying to look interesting. Or I would get people’s attention by saying something kind of outlandish that simply sounded as if I knew something they didn’t know.”

She added:

“I had no adolescence. And I was too busy preparing to become an actress. It never occurred to me not to go on, not for one second. Nor did I think I was missing anything.”  

apost.com

Angela began her professional acting career at the young age of 17 when she went from working the cosmetic counter at a small department store to suddenly signing a contract with MGM Studios. MGM had been looking for young British actresses to fill their roster, and Angela fit the bill perfectly.

Shortly after she signed with MGM, she had her first major role in the 1944 movie "Gaslight," in which she starred alongside such Hollywood greats as Ingrid Bergman and Charles Boyer. Astoundingly, this first landmark role garnered the then-rookie actress an Oscar nomination for Best Actress in a Supporting Role and sent her career rocketing to the top seemingly overnight. 

Angela's first Oscar nod was followed very shortly thereafter by a second Oscar nomination for Best Supporting Actress for the film "The Picture of Dorian Gray." However, during this time, most of her roles were supporting characters, as Angela was under contract with MGM, which made her steadily grow unsatisfied with the way she was cast. She voiced her unhappiness in a 2017 Vanity Fair interview where she said:

"I was a utility actress, as far as MGM was concerned. They could put me into almost any role, and I would act it." 

This often had the young actress playing the role of middle-aged women despite the fact that she was a good 20 years younger than the characters she represented. MGM's way of handling her left her feeling underappreciated and stifled in her career and skills. As she explained in the same interview: 

“MGM did not have a clue as to how to use me. And eventually, I couldn’t wait to leave because I wasn’t getting anywhere.”

She finally canceled her contract with MGM in 1952 and left acting for a while and instead chose to focus on her growing family.  

When she returned to acting, Angela's career continued to rise. However, once again she was typecast in roles as older women who were often villainous or antagonistic characters. She went so far as to complain that "Hollywood made me old before my time." During the '50s and '60s, she portrayed a number of middle-aged women, even though she was only in her 30s. 

In the 1961 movie “Blue Hawaii,” 36-year-old Angela portrayed the mother of Elvis Presley’s character Chad Gates, even though Presley was 26 at the time. The year after, she portrayed Laurence Harvey’s scary mother in “The Manchurian Candidate,” while Harvey was three years her junior. Nevertheless, the role landed Angela her third Academy Award nomination. 

Arguably her most famous character, however, is Jessica Fletcher, the author-turned-sleuth from the long-running television drama series “Murder, She Wrote.” The show debuted in 1984 and remained on the air until 1996. Angela's wit, warmth and integrity made the show a smash hit. Her turn in the series is widely considered to be her most popular, but this signature role of hers almost didn't happen, as she went against her agent's recommendations, who had instead favored the main role in a sitcom that she was offered at the same time.

But Angela went with the role she wanted to play the most, and aren't we all lucky she did! It brought her a great deal of recognition and cemented her icon status in the minds of a new generation of TV viewers while reviving interest among her longtime fans. Furthermore, she also received numerous award nominations for the role, including the Primetime Emmy Awards, Golden Globe Awards and SAG Awards.  

What's more, Angela took on the role in "Murder, She Wrote" in her 60s, an age many in Hollywood would consider past an actor's prime. Instead, it made her a powerhouse in the entertainment industry, and many touted her to be the most powerful woman on television at the time. She wished to make sure her character's personality remained strong, so Angela pushed for changes to the script if the character wasn't to the right standard. Several of Angela's family members, including her husband and son, also worked on the show. She would continue to play that part with her signature passion and charisma past her 70th birthday.    

During an interview with Studio 10 in Sept. 2018, Angela opened up about the iconic show and her role in reshaping Fletcher's character. While the writers originally wanted the character to be a bit sillier, Angela wanted to portray her as a smart woman who was more dynamic.

“By the time we were finished, she had gotten back her sense of purpose as a woman, she was attractive, she had boyfriends, she had a nice wardrobe,” Angela said. “She became much more of an ‘every woman’ rather than a kook.”

Then, towards the end of the century, Angela's career took yet another turn when in 1996 she managed to conquer Broadway when she played the titular character in the musical-comedy smash hit “Mame.” The list of her Broadway triumphs is long and varied. From Mama Rose in “Gypsy” to the murderous widow Mrs. Lovett in “Sweeney Todd,” Angela always gave her Broadway audiences something remarkably special. She has continued to remain faithful to the stage to this day, while she appeared in a London West End revival of “Blithe Spirit” in 2015.  

Forbes reported that the incredible actress was initially offered the role of Nurse Ratchet in “One Flew Over the Cuckoo’s Nest” in 1975, but she turned it down because she didn’t know if she would be able to handle it. Instead, Louise Fletcher was cast and went on to win the Oscar for Outstanding Actress in a Lead Role for her portrayal of the character. 

Nevertheless, the list of awards and nominations that Angela received over the course of her incredibly long career is nothing short of remarkable. In addition to her three Academy Award nominations, she also managed to earn seven Tony Award nominations, five of which she won. Even if an Oscar for a particular performance eluded her, she was finally given an honorary Academy Award in 2014. In addition, she earned an amazing 18 Emmy nominations and 15 Golden Globe nominations.

With such a long career behind her, it’s no surprise that Angela was one of the most awarded actresses of all time and was honored multiple times for her hard work and dedication to the entertainment industry. In 2010, Angela passed Meryl Streep, Jack Nicholson and Alan Alda for the most Golden Globe Award wins. While each of the other actors has six wins, Angela won her seventh that year. She also received the John F. Kennedy Center Honors in 2000 for all of her incredible work and dedication to the arts.

Angela went above and beyond in her professional life multiple times, and she brought that same attitude toward more personal endeavors. The actress was a strong supporter of certain charities, including Abused Wives in Crisis, an organization that helps victims of domestic abuse, as well as a number of charities aimed at fighting against the HIV/AIDS epidemic. 

Als meisje studeerde Lansbury muziek voor ze in 1940 acteren ging studeren aan de Webber Douglas School of Singing and Dramatic Art in Londen. Nadat haar familie tijdens de Tweede Wereldoorlog naar de Verenigde Staten was verhuisd, kreeg de beginnende actrice op 17-jarige leeftijd haar start in Hollywood toen ze overstapte van een baantje aan de cosmeticabalie in een klein warenhuis naar een contract met MGM Studios. MGM was op zoek geweest naar jonge Britse actrices om hun dienstrooster te vullen en Lansbury paste perfect in het plaatje.

Succes kwam snel voor Lansbury, die genomineerd werd voor haar eerste Oscar voor haar eerste grote rol in de film uit 1944 "Gaslight". Deze werd zeer kort daarna opgevolgd door een tweede Oscarnominatie voor Beste Bijrol in "The Picture of Dorian Gray."

Toen ze succes oogstte in Hollywood, trouwde Lansbury met Cromwell, een collega-acteur, in 1945 toen zij pas 19 was en hij 35. De relatie bleek echter niet te mogen zijn en in 1946 scheidden ze. Het koppel vertelde toen niet waarom hun verbintenis niet had gewerkt, maar jaren later onthulde Lansbury dat niet alleen hun leeftijdsverschil een obstakel was, maar ook het feit dat Cromwell homoseksueel was. Lansbury vertelde Radio Times, zoals gerapporteerd door Attitude:

"Ik had er geen idee van dat ik met een homoseksuele man zou trouwen ... Ik vond hem zo aantrekkelijk. Hij wilde trouwen, hij was gefascineerd door me, maar alleen door wat hij op het scherm gezien had."

Ze voegde eraan toe

"Het heeft me op geen enkele manier gekwetst of geschaad, want hij bleef bevriend met mij en mijn toekomstige echtgenoot (Peter Shaw) ... Het was gewoon een vreselijke fout die ik maakte als heel jonge vrouw. Maar ik heb er geen spijt van."

Cromwell stierf in 1960 aan leverkanker.

De ware liefde vond Lansbury echter al snel met Shaw, een acteur en producer met wie ze in 1949 trouwde. Haar huwelijk met Shaw bleek een voltreffer te zijn. Shaw had al een zoon uit zijn eerste huwelijk, David, en Lansbury nam hem als haar eigen zoon in huis. David zei eens:

"Ze is een geweldige dame. Ik kwam binnen en ze moest mij eigenlijk niet aanvaarden maar toch deed ze het en dat was ongelooflijk. Ze stelt familie altijd voorop."

"Ik geef Peter alle lof voor alles wat hij gedaan heeft terwijl ik als actrice aan het werk was. Hij zou gezegd hebben: 'Ga je dromen achterna; ik zal hier voor de dingen zorgen. Ga maar.' En ik was altijd dankbaar dat hij dat deed."

Zo sterk was de liefde van het koppel dat toen Shaw in 2003 overleed, na 53 jaar samen te zijn geweest, Lansbury het zwaar te verduren kreeg. Ze zei in hetzelfde interview uit 2012:

"Het is niet het levensplan dat men heeft. En het komt nooit bij je op, totdat het plotseling gebeurt en die speciale persoon er niet meer is."

In een interview met CNN sprak Lansbury over de depressieve fase waarin ze terechtkwam na de dood van Shaw en hoe ze zichzelf niet wilde forceren om voortijdig verder te gaan:

"Ik wist gewoon dat ik moest wachten en dat er een moment zou komen waarop ik weer mijn hoofd omhoog moest houden en een manier moest vinden om de breuk in mijn ziel te helen."

Wist je dat Angela Lansbury twee keer getrouwd was, onder andere met haar ware liefde Peter Shaw? Als je dit met plezier gelezen hebt, deel het dan met anderen zodat ook zij dit kunnen lezen!