De zoon van Christopher Reeve bleef als wees achter nadat hij in een periode van 17 maanden zijn beide ouders verloor

Jun 15, 2022 by apost team

Christopher Reeve werd geboren in New York City als zoon van F.D. Reeve en Barbera Pitney Lamb. Hij groeide op in Princeton in de staat New Jersey, waar hij zijn passie voor acteren en theater ontdekte toen hij slechts 9 jaar oud was nadat hij gecast werd in de operette "The Yeomen of the Guard" op zijn school. Op 15-jarige leeftijd werd zijn interesse sterker nadat hij een zomer als leerling doorbracht op het Williamstown Theatre Festival.

Hij kende enkele kleine successen in het theater en nadat hij een rolletje kreeg in de soap "Love of Life" nadat hij was afgestudeerd aan de universiteit, kreeg Christopher te horen dat hij auditie moest doen voor een aankomende kaskraker "Superman". Hij sleepte deze rol zonder enige moeite in de wacht en het werd zijn meest iconische rol uit zijn carrière.

Het is niet gemakkelijk om altijd maar dezelfde rol toegewezen te krijgen, maar Christopher nam het op zich om zijn publiek te laten zien dat hij meer was dan enkel superman.

Niemand had echter het ongeluk kunnen voorzien dat het leven van Christopher en zijn gezin volledig op zijn kop zou zetten. Op 27 mei 1995 was Christopher betrokken bij een ongeluk tijdens het paardrijden waarbij hij zijn nek brak, waardoor hij vanaf zijn nek verlamd raakte. Christopher overleed vroegtijdig in 2004 op 52-jarige leeftijd aan een infectie die zich verspreid had vanuit een doorligwond, aldus People. Zijn vrouw, Dana Reeve, stond aan het hoofd van de Christopher & Dana Reeve Foundation. Deze stichting doet onderzoek naar behandelingen en genezing van ruggengraatletsels. Ze stond aan het hoofd van de stichting tot ze in 2006 vroegtijdig overleed op 44-jarige leeftijd aan de gevolgen van longkanker.

Hierdoor bleef hun enige zoon, William Reeve, zonder ouders achter.

Nadat zowel Dana en Christopher waren overleden, ging Will bij een jeugdvriend wonen, aldus People. Will heeft een oudere halfbroer en halfzus, maar Dana wilde dat hun zoon in de gemeenschap bleef waar hij was opgegroeid, en ze regelde dat hij daar kon blijven na haar dood. Hoewel Will zijn beide ouders binnen 17 maanden na elkaar verloor, houdt hij hun herinnering levend door het werk met hun stichting ook nu nog voort te zetten.

Will bleef uit de schijnwerpers van Hollywood en heeft ervoor gekozen niet in de voetsporen van zijn vader te treden. De afgelopen jaren heeft hij aan zijn studies gewijd en hij is begonnen met een carrière op te bouwen als sportjournalist. Onlangs deed hij echter een publieke verschijning die hem weer in de schijnwerpers bracht.

Op 16 november 2017 was Will te zien op het jaarlijkse benefietevenement voor de Christopher & Dana Reeve Foundation. Hij was strak gekleed en leek veel op zijn vader. Hij poseerde op de rode loper samen met Matthew en Alexandra Reeve Givens, zijn halfbroer en halfzus.

"Ik denk dat zijn nalatenschap nooit zal verdwijnen en denk dat dit een verantwoordelijkheid is die ik voel, om de nalatenschap van mijn vader en moeder voor te zetten voor de rest van mijn leven en hopelijk daarna", vertelde Will aan People over zijn werk bij de stichting. "Ik denk dat de stichting één manier is, één tastbare manier, waardoor zijn nalatenschap en die van mijn moeder altijd zullen voortleven. En ik denk dat de manier waarop ik, en mijn broer en zus, ons leven leiden een andere manier is. En ik denk dat zijn impact wordt gevoeld door de miljoenen levens die hij heeft geraakt."

apost.com

Gedurende zijn hele acteercarrière had Christopher hard gewerkt om te bewijzen dat hij verschillende rollen kon vertolken, omdat hij niet in slechts één categorie wilde passen. Hoewel hij eind jaren zeventig al bekendheid en succes had gevonden, koos hij daarna voor een eenvoudiger carrière en koos hij ervoor om in kleine films en toneelstukken te spelen. Op die manier kon hij bewijzen hoe goed hij in staat was om complexere rollen en personages op zich te nemen.

Maar het valt niet te ontkennen dat veel mensen voor het eerst verliefd werden op Christopher door zijn rol als Superman in de films "Superman" in 1978 en "Superman II" in 1980. En terwijl veel fans Christopher de rest van zijn leven als Superman bleven zien en terwijl hij moeilijke perioden doormaakte, zag ook zijn zoon Will zijn vader als een held.

In maart 2018 schreef Will een artikel voor de Daily Mail waarin hij beschreef hoe het was om op te groeien en Christopher verschillende moeilijke perioden te zien meemaken. Will was nog geen 3 jaar oud op het moment van het ongeluk van zijn vader, dus hij kende zijn vader vooral als iemand die verlamd was. Will schreef het volgende in het artikel:

"Mijn vader was Superman. Hij speelde ook in wat films, droeg een cape en een maillot en kon in één sprong over hoge gebouwen springen. Maar dat is niet waarom hij Superman voor mij was. Voor miljoenen mensen over de hele wereld was hij Superman door de manier waarop hij onvermoeibaar vocht voor de genezing van ruggenmergletsels, nadat hij er zelf een had opgelopen door in 1995 van een paard te vallen en door zijn leven te wijden aan de verwezenlijking van zijn droom van een wereld zonder rolstoelen."

"Voor mij was mijn vader Superman, omdat hij mijn held was", voegde Will er nog aan toe.

Ondanks dat Will twee beroemde ouders had, herhaalt hij dat hij een normale opvoeding heeft gehad. Over zijn ouders zei hij tegen People: "Zij waren het die me zeiden de tv uit te zetten, mijn broccoli op te eten, naar bed te gaan." Hij was pas 3 jaar oud toen Christopher zijn ongeluk kreeg, maar hij beweerde dat zijn rol als vader voor alles ging.

"Het feit dat hij verlamd was, stelde ons voor een aantal uitdagingen omdat we niet spontaan dingen konden doen", zei Will. "Dat kan moeilijk zijn, maar mijn ouders zijn zo goed in het trouw blijven aan hun waarden dat ik me nooit beroofd heb gevoeld van een normale jeugd, ook al waren mijn ervaringen op het eerste gezicht inherent anders dan die van andere kinderen van mijn leeftijd."

Samen met zijn halfbroer en halfzus gaat Will door met het eren van de nagedachtenis en nalatenschap van hun vader door gewoonweg "te leven".

De stichting blijft ook proberen een genezing te vinden voor ruggenmergletsels en zorg te bieden aan patiënten die verlamd zijn geraakt. "Ik begrijp hoe belangrijk hun verhaal is voor zo veel mensen, en natuurlijk is het belangrijk voor mij en mijn familie", voegde Will eraan toe.

Mijn vader was geobsedeerd door het vinden van een genezing voor een ruggenmergletsel, zodat hij weer zou kunnen lopen. Hij geloofde echt dat hij opnieuw zou kunnen lopen. Dat is wat hem overeind hield", zei Will in 2016. Voor Will geldt echter, net als voor zoveel andere kinderen, dat hij één doel heeft: "Ik hoop dat ik mijn ouders trots maak. Dat probeer ik elke dag te doen en ik denk graag dat zij trots zouden zijn."

Wat vind jij van Will Reeve en hoe hij verschillende tegenslagen heeft moeten overwinnen? Laat het ons weten en deel dit verhaal ook met anderen.