Bondgirl Britt Ekland bekent dat ze haar gezicht heeft geruïneerd

Aug 20, 2021 by apost team

Britt Ekland is een Zweedse actrice die voor het eerst bekend werd in 1964 na haar huwelijk met acteur Peter Sellers. Ze speelde in verschillende films en televisieshows, waaronder “The Night They Raided Minsky’s” van William Friedkin in 1968, “Machine Gun McCain” in 1969 en de misdaadfilm “Get Carter” in 1971, waardoor ze bekend werd als een “blonde seksbom”.

Ekland is het meest bekend om haar rol als Bondgirl in de film “The Man with the Golden Gun” uit 1974. Haar rol als Bondgirl was een goede ervaring voor Ekland en ze praat er met plezier over. De bekendheid die de rol haar gaf, hielp haar aan rollen in andere projecten en uiteindelijk kreeg ze andere rollen dan de rollen waarvoor ze eerder werd getypecast.

Vanaf het begin van de jaren zeventig was Elkand te zien in meerdere horrorfilms, waaronder de bewerking van “Endless Night” van Agatha Christie en de anthologiefilm “Asylum”. Ze speelde ook in de cult-horrorfilm “The Wicker Man” in 1973. Ekland had veel succes met het vertolken van gelijkaardige personages in al haar filmprojecten, maar ze vertolkte ook andere rollen later in haar carrière en was ook een succesvol toneelspeelster.

De 78-jarige Ekland is tegenwoordig nog steeds aan het werk en het lijkt er niet op dat ze het rustiger aan zal gaan doen. Ze heeft echter wel spijt van enkele dingen die ze tijdens haar jeugd heeft gedaan. Op jongere leeftijd onderging Ekland verschillende cosmetische ingrepen en ze gaf toe dat ze nu een andere keuze zou maken als ze de kans kreeg om het opnieuw te doen. Lees verder om meer te weten te komen over Ekland en de problemen die ze heeft met haar uiterlijk.

Ekland werd geboren op 6 oktober 1942 in Stockholm. Haar moeder, Maj Britt, was een secretaresse en haar vader, Sven Axel Eklund, baatte een luxe kledingzaak uit in Stockholm en was aanvoerder van het Zweedse nationale curlingteam. De actrice heeft ook drie jongere broers.

Als kind leed Ekland aan overgewicht en worstelde ze met haar zelfbeeld. Zo vertelde ze People Magazine in 1980: “Ik woog echt te veel. Mijn God, ik zag er stevig uit. Ik probeerde altijd grappig te zijn om het feit dat ik dik en lelijk was te compenseren”. Het heeft Ekland veel tijd gekost om deze schadelijke gedachten uit haar hoofd te zetten en het is bijna zo goed als zeker dat deze gedachten hebben bijgedragen aan haar besluit om op latere leeftijd plastische chirurgie te ondergaan.

Als tiener stopte Ekland met school om op te treden en te reizen met een theatergezelschap. Toen ze in Italië was, werd ze opgemerkt door een talentscout die haar vervolgens naar Londen stuurde om auditie te doen voor enkele nieuwe films.

Ze begon met figurantenrollen in films als “G.I. Blues” in 1960. Ook in 1960 kreeg ze haar eerste kleine bijrol in “The Happy Thieves”. Ekland was 18 jaar toen ze aan haar professionele carrière als actrice begon.

Het begin van haar carrière

Tijdens de eerste jaren van haar carrière vertolkte ze kleine bijrollen tot ze in 1964 haar eerste grote rol kreeg in “Advance to the Rear”, een western van George Marshall. Datzelfde jaar was Ekland te zien in de televisiefilm “A Carol for Another Christmas” samen met haar toenmalige echtgenoot, Peter Sellers.

apost.com

Ekland zou later nog in twee films samen met Sellers spelen, namelijk “Caccia alla volpe” in 1966 en “The Bobo” in 1967. In 1968 kreeg ze lovende kritieken voor haar rol in komische musicalfilm van William Friedkin, “The Night They Raided Minsky’s”. Ekland verscheen ook in een reeks van Italiaanse films in de laten jaren zestig, waaronder “Machine Gun McCain”, “The Conspirators”, en als de rol van Antigone in “The Cannibals”.

In 1971 speelde Ekland naast Michael Caine in de iconische misdaadfilm “Get Carter”. Dit zette haar op de kaart als leading lady, en al snel stond ze bekend als de blonde seksbom in een aantal films. Deze film was een noodzakelijke tussenstop naar haar bekendste rol als Bondgirl in “The Man with the Golden Gun”.

Bondgirl

In "The Man with the Golden Gun" speelde Ekland de rol van Mary Goodnight naast Roger Moore, die het hoofdpersonage, James Bond, speelde. Dit was de tweede keer dat Moore de rol van James Bond, een fictieve agent van MI6, op zich nam. Mary Goodnight was de assistente van Bond in de film, en de Sunday Mirror noemde het personage "een verbluffend domme blonde Britse agente".

Ondanks dat haar personage niet zo warm werd ontvangen, verdedigt Ekland tot op de dag van vandaag haar rol. Het is een feit dat de erkenning die ze met deze rol heeft gekregen, haar carrière enorm heeft vooruitgeholpen. In mei 2020 vertelde ze aan The Guardian: “Ik ben de meest trotse Bondgirl die er is, want er zijn er niet veel meer van ons over, en er zullen er geen meer zijn in toekomstige films”.

Als iemand die haar bekendheid gedeeltelijk te danken heeft aan haar uiterlijk als blonde seksbom, verdedigt Ekland het feit dat Bondgirls bedoeld waren om er mooi uit te zien en niet veel toe te voegen aan het verhaal van de film. De actrice lijkt dit niet erg te vinden, maar geeft toe dat er in de hedendaagse cultuur geen plaats meer is voor traditionele Bondgirls. Ze vertelde The Guardian dat er daarvoor te veel “politieke correctheid” is.

“Een Bondgirl moet er goed uitzien in een bikini, dat was haar rol… Bondmeisjes uit mijn periode bestaan niet meer omdat ze niet op die manier worden gepresenteerd. Je zou vandaag de dag een Bondgirl niet in bikini naast Daniel Craig in een pak zien. De PR-afdeling zou hier vast en zeker een stokje voor steken”, vertelde ze in hetzelfde interview.

In een interview met Piers Morgan tijdens “Good Morning Britain”, werd Ekland gevraagd of ze dacht dat er misschien ooit een vrouwelijke James Bond zou komen. “Het gaat niet gebeuren. Ik ken Barbara (Broccoli, de producent van de Bond-films). Als ik enige invloed heb, zeg ik dat er altijd een Bond moet zijn. Ze kan van alles zijn, maar geen James Bond”, antwoordde ze op de vraag.

Ekland deelde ook haar mening over de vraag of de term Bondgirl in Bondwoman moet worden veranderd. Tegen The Guardian zei ze: “De titel van Bondgirl is iets mooi. Het is wat mensen willen. Het heeft niet dezelfde klank als ‘Bondwoman’”. Ekland draagt het hart op de tong en deinst niet terug om haar mening te delen.

Ekland trouwde in 1964 met Sellers toen ze begin twintig was. Op de vraag van The Guardian hoe ze zich gedroeg toen ze jong was, antwoordde Ekland: “Ik was ongelofelijk impulsief… ik ben als een stoomwals, ik ga gewoon vooruit. Ik heb niets in me dat me tegenhoudt… Als iemand voor me neervalt, dan word ik verliefd op hem”. Ze schrijft dit toe als een van de redenen waarom ze zo smoorverliefd werd op Sellers.

Het stel scheidde in 1968 en Ekland beschreef Sellers als volgt: “zeer bezitterig en zeer, zeer humeurig”. De actrice beschreef de stemmingswisselingen als angstaanjagend en zei dat ze dacht dat hij misschien leed aan een bipolaire stoornis, maar dat die nooit werd vastgesteld bij hem. Ekland zei dat Sellers nooit fysiek geweld gebruikte, maar dat hij wel emotioneel en verbaal gewelddadig was.

Het was moeilijk voor Ekland, want Sellers zou voor het minste een tirade afsteken. “Als ik in het Zweeds tegen mijn moeder praatte, werd dat urenlang een enorme tirade, zoals dit…” Ze deed enkele onverstaanbare uitspraken tegen de interviewer. “Hij nam nooit een pauze”, zei Ekland.

Vaak moest Ekland bij vrienden gaan logeren om de confrontatie met Sellers te vermijden. Ze zei: "Op een nacht ben ik gewoon in de auto gestapt en naar hen toe gereden om onderdak te zoeken... Dit ging zo mijn hele huwelijk door”.

Dit bleef zich herhalen tot een lange nacht in Las Vegas toen Sellers urenlang in een hotelkamer tegen Ekland schreeuwde nadat ze zich had laten fotograferen door de paparazzi, aldus The Guardian. Ekland had er uiteindelijk genoeg van en verliet hem. "Ik besefte dat het niet goed was. Iemand die me door een emotionele en psychologische oorlogsvoering sleept", deelde ze over haar besluit om haar man met wie ze vier jaar getrouwd was, te verlaten.

Het leven van Ekland werd er na het einde van haar huwelijk helaas niet makkelijker op. De moeder van de actrice overleed in de jaren tachtig aan de gevolgen van Alzheimer, en het verlies had een grote impact op haar. Ekland vertelde The Guardian dat ze een uitzonderlijk nauwe band had met haar moeder en niet zozeer met haar vader.

"Waar ik ook werkte, ze kwam altijd”, vertelde Ekland aan de interviewer. The Guardian meldde ook dat dit de enige keer was dat Ekland professionele hulp kreeg voor haar geestelijke gezondheid. De actrice zei dat ze antidepressiva probeerde, maar daar na een paar dagen mee stopte.

Ekland vandaag de dag

De foto's van Ekland van vandaag tonen een zelfverzekerde en mooie vrouw die in het verleden wat fouten heeft gemaakt met haar uiterlijk. Ekland vertelde Daily Mail U.K. dat ze meerdere injecties rond de rand van haar lippen had gekregen met Articol en dat haar was verteld dat het een “nieuw tandheelkundig materiaal” was. Later onderging ze nog meer pijnlijke ingrepen om te proberen het materiaal te smelten en de vorm van haar lippen te corrigeren.

In haar interview met The Guardian verdedigde Ekland zichzelf en zei: “Tegen alle mensen die zeggen: ‘Ze heeft haar gezicht verwoest’. Ja! Ik heb dat niet met opzet gedaan. Ik wil er niet zo uitzien, maar ik heb geen keus. Ik heb ermee leren leven, dus jullie kunnen er maar beter ook mee leren leven”.

In haar interview met Daily Mail gaf ze meer uitleg. “Iedereen heeft het recht om te kiezen (voor een operatie). Ik heb dat allemaal gedaan toen ik vijftig jaar oud was, maar ik zou het niet opnieuw overwegen. Ik heb geen behoefte om er anders uit te zien dan ik ben”, zei ze over haar besluit om lipvergrotingen te laten uitvoeren.

In hetzelfde interview zei Ekland het volgende: “Ik denk dat het tragisch is, want de enige keer dat je er echt goed uitziet, is voor je 25ste. Iedereen is zichzelf aan het veranderen zodat ze er allemaal ouder en ouder en ouder uitzien. Ik voel me nu geweldig, beter dan ik me in vele jaren heb gevoeld... ouder worden overkomt iedereen. Het heeft geen zin om erover te klagen of te wensen dat je er iets aan kon veranderen.”

De kijk van Ekland op op ouder worden en haar uiterlijk is nu veel gezonder dan toen ze jong was. “We gaan allemaal een kant op en daar kunnen we niets aan doen... Het gaat erom dat je goed voor jezelf zorgt terwijl je ouder wordt”, vertelde ze aan Daily Mail.

Ekland worstelde als kind met haar uiterlijk en dacht dat ze lelijk was, en dat kan iemand bijblijven, zelfs als ze als volwassene geprezen worden om hun schoonheid. Hoewel iedereen haar vertelde dat ze een prachtige vrouw was, zag Ekland dat zelf niet.

“Het vernietigde mijn uiterlijk en ruïneerde mijn gezicht. Het was de grootste fout van mijn leven. Als ik naar foto's van mezelf kijk voordat ik het liet doen, zag ik er heel goed uit. Dat zie ik nu, maar toen zag ik dat niet”, zei ze in haar interview met Daily Mail U.K.

Ekland heeft aan haar innerlijke zelf gewerkt om haar ware schoonheid te ontdekken, en nu hoopt ze dat de wereld dat ook zal doen. Ze eindigde het interview met de volgende verklaring: “Ik zal er niet veel rollen meer door krijgen. Dit is wie ik ben en mensen moeten dat aanvaarden. Ik heb het aanvaard, aanvaard jij het maar!”

In 2008 gaf Ekland een ander interview aan The Guardian met de titel “My Body and Soul”. In dit interview had ze het over wat ze doet om gezond te blijven nu ze ouder wordt. “Ik heb geleerd wat ik moet doen, welke gerechten ik moet vermijden en ik beweeg veel. In de jaren zestig was ik voortdurend op dieet, maar we hadden geen idee wat diëten inhield. We dachten dat het betekende dat we niets aten”, legde Ekland uit.

Ekland legde ook uit dat ze ervan houdt om verschillende soorten oefeningen uit te proberen. “ik doe al sinds 1974 aan Pilates, ik doe aan gewichtheffen, ik loop elke dag en ik loop achterwaarts. Dat is soms moeilijk als je niet in je eigen tuin bent, omdat je een plek moet vinden waar er geen hobbels of mensen zijn”, zei ze.

Op de vraag wat ze vindt van plastische chirurgie, antwoordde Ekland: “Ik vind het prachtig. Maar er zou een leeftijdsgrens moeten zijn. Het zou absoluut verboden moeten zijn voor iedereen onder de 40. Het is voor oudere mensen, om de kin hier op te tillen en een paar kraaienpootjes daar weg te halen. Het is niet voor jonge mensen die groter en voller of dunner willen zijn”.

Ekland eindigde haar interview met een diepzinnige gedachte. De interviewer vroeg of ze gelukkig was, waarop Ekland antwoordde: “Dus, ja, ik ben gelukkig. Maar ik kan niet zeggen dat gelukkig zijn op dit punt in mijn leven van het grootste belang is. Ik hoef niet gelukkig te zijn, ik moet tevreden zijn, en dat ben ik”. Hopelijk blijft Ekland zowel gelukkig als tevreden en kan zij de spijt uit het verleden achter zich laten.

Wat vind jij van de foto's van Ekland voor en na de operatie? Wat is jouw mening over plastische chirurgie? We horen graag je mening en stuur dit artikel zeker door naar je vrienden en familieleden die ook van James Bond-films houden.