Actrice Jodie Foster is 58 jaar oud en haar echtgenote en fotografe, Alexandra Hedison, is adembenemend

Okt 29, 2021 by apost team

Jodie Foster weet het publiek al jaren te boeien als actrice, regisseur en producent in de film- en televisiewereld. Ze heeft veel veelgeprezen rollen vertolkt, en een van haar meest opmerkelijke rollen was in de psychologische horrorklassieker, "The Silence of the Lambs". Forster heeft in de loop van haar carrière talloze prijzen en nominaties in de wacht gesleept en heeft tot op de dag van vandaag een grote invloed op de entertainmentindustrie.

Foster werd geboren als Alicia Christian Foster op 19 november 1962 in Los Angeles, Californië. De bijnaam "Jodie" bleef hangen nadat haar boers en zussen haar zo begonnen te noemen. Haar carrière begon toen ze verscheen in televisiereclames en daarna rollen kreeg in zowel films als televisieshows. Naarmate ze meer uitdagende opdrachten kreeg, kreeg ze nog meer fantastische reacties van fans en critici.

Hoewel sommige mensen kritiek op haar hadden, gaf Foster haar doelen en ambities nooit op en bleef ze verder werken als actrice, regisseur en producent in de film- en televisiewereld. Veel mensen wilden graag meer te weten komen over haar privéleven en vooral met wie ze relaties had.

Tijdens haar vele jaren in de publieke belangstelling begonnen mensen zich vragen te stellen over haar seksuele oriëntatie en wilden ze antwoorden. Foster gaf deze antwoorden tijdens enkele scharniermomenten in haar carrière. In de jaren 2000 kwam ze officieel uit de kast, maar ze heeft nog steeds geen definitief label op zichzelf geplakt. Hoewel er niet al te veel over haar relaties in het openbaar is gezegd, is Foster nu gelukkig getrouwd met actrice en fotografe Alexandra Hedison.

Foster toonde al op jonge leeftijd haar potentieel, want ze leerde al lezen op 3-jarige leeftijd. Ze ging naar een Franstalige voorbereidende school, Lycee Francais de Los Angeles, waardoor ze zowel Engels als Frans sprak. Dit kwam haar later in haar carrière goed van pas, want ze kon haar eigen films dubben en kon acteren in Franse films.

Ze was een uitblinker op school en ze werd in 1980 uitgeroepen tot valedictorian van de school onder de laatstejaars. Foster ging later naar Yale University in New Haven in de staat Connecticut, en studeerde Afro-Amerikaanse literatuur. Ze was toen al werkzaam als actrice, maar deed het rustiger aan om zich meer op haar studies te richten voordat ze in 1985 magna cum laude afstudeerde. Dit betekende niet het einde van haar band met de universiteit, want in 2018 ontving ze de Yale Undergraduate Lifetime Achievement Award.

De ster had echter moeite om acteerwerk te vinden nadat ze was afgestudeerd, omdat de meeste projecten waar ze aan had meegewerkt geen succes waren. De carrière van Foster ging van start toen ze met haar oudere broer, Buddy meeliep naar castings en audities. De actrice deed haar allereerste televisieoptreden in een reclame van Coppertone in 1965, die de vonk voor haar potentiële carrière deed ontbranden. Later speelde ze in 1968 naast haar broer in een kleine rol in de sitcom, "Mayberry R.F.D". Foster leek niet te stoppen aan het begin van haar carrière. Ze kon steeds meer en meer haar talenten tonen, waardoor ze ook meer rollen kreeg aangeboden.

apost.com

Ze speelde in talloze reclames en televisieseries voordat ze in 1972 haar filmdebuut maakte in "Napoleon and Samantha". In de film speelde Foster een meisje dat bevriend raakte met een jongen en zijn leeuw. Door een ongelukje op de set werd Foster gegrepen door de leeuw, waardoor ze littekens op haar rug kreeg. Desondanks zette Foster door en bleef ze ongelooflijke rollen spelen en profiteren van de kansen die haar werden geboden.

Toen Foster ouder werd, begon ze meer uitdagende en soms zelfs controversiële rollen aan te nemen. Filmregisseur Martin Scorsese castte Foster als een kindprostituee in de film "Taxi Driver" uit 1976 tegenover Robert De Niro. Foster werd begeleid door een maatschappelijk werker op de set, en de crew omzeilde het feit dat Foster nog minderjarig was op het moment van filmen door haar oudere zus te laten werken als haar stand-in tijdens de meer suggestieve scènes. "Taxi Driver" kreeg lovende kritieken en veel erkenning en hielp Foster ook haar carrière een serieuzere wending te geven.

John W. Hinchley, Jr. was extreem gefascineerd en geobsedeerd geraakt door Foster nadat hij haar had gezien in "Taxi Driver", zozeer zelfs dat hij haar in 1980 begon te stalken. Hij verhuisde naar New Haven en probeerde meerdere malen contact met de actrice te krijgen. Op 30 maart 1981 probeerde Hinckley om Ronald Reagan, de president van de verenigde staten, te vermoorden met de bedoeling indruk te maken op Foster. Ze vertelde later over het incident en de manier waarop het haar beïnvloedde in een essay getiteld "Why Me?" dat in 1982 werd gepubliceerd door Esquire.

De leeftijd van Foster heeft haar nooit belet om ernstigere rollen te krijgen en al haar talenten te tonen. In 1976 speelde Foster in de Britse musicalfilm "Bugsy Malone". Deze film verschilde enorm van andere films uit die tijd, omdat de hoofdrolspelers allemaal kinderen waren die een parodie maakten op gangsters uit de periode van de drooglegging in de Verenigde Staten. De recensie van de Chicago Sun-Times van haar rol hielp haar carrière alleen maar vooruit, want ze werd geprezen voor haar geweldige prestatie. "Het is een originele en leuke film, en er is de bijzondere prestatie van Jodie Foster, die op 13-jarige leeftijd al kreeg waarover volwassen actrices klaagden dat ze niet meer voor vrouwen geschreven werden", schreef Roger Ebert.

Foster bleef zichzelf bewijzen en doorbrak meer barrières in de entertainmentindustrie. In november 1976 was ze presentatrice van "Saturday Night Live" en was ze de jongste persoon die de show had gepresenteerd tot 1982, toen de toen 7-jarige Drew Barrymore de show presenteerde. In 1988 maakte Foster haar regiedebuut met een aflevering van de horrorserie "Tales from the Darkside". De eerste film die ze regisseerde, "Little Man Tate", kwam drie jaar later uit, in oktober 1991.

De film "The Accused" uit 1988 was de echte doorbraak voor Foster om meer volwassen rollen als actrice te krijgen. De film was gebaseerd op een echte strafzaak die een nationaal debat op gang bracht en aanzette tot nieuwe wetgeving in de Verenigde Staten. Het onderwerp van "The Accused" was moeilijk omdat het zwaar was voor de cast, de crew en het publiek, maar uiteindelijk kreeg de film lovende kritieken en zorgde de film ervoor dat Foster een handvol prijzen in de wacht sleepte.

De volgende film waar Foster in speelde was nog succesvoller dan de vorige. "The Silence of the Lambs" was een van de grootste kaskrakers in 1991. De film kreeg veel positieve kritieken en bezorgde actrice nog meer trofeeën die ze kon toevoegen aan haar groeiende stapel met prijzen. Foster vertolkte het personage van Clarice Starling die de vrouwelijke hoofdrolspeelster was tegenover Anthony Hopkins. Haar rol was een keerpunt in haar carrière, maar er was ook een keerzijde verbonden aan haar rol, omdat sommige mensen haar acteerprestatie bekritiseerden en begonnen te speculeren over haar seksuele oriëntatie.

Ondanks dit alles, bleef Foster rollen aannemen en werkte ze aan meer speelfilms tijdens de jaren '90. Geen van deze films waren echter ongelofelijk succesvol of had zo'n impact als "The Accused" en "The Silence of the Lambs". Haar comeback begon in de jaren 2000 toen ze meer begon te werken als regisseur en producent, terwijl ze ook actief bleef als actrice. Ze vertolkte de hoofdrol in de thriller "Panic Room" en verving Nicole Kidman, die moest afhaken vanwege een blessure. "Panic Room" was een hit en werd een van de meest succesvolle premières uit de carrière van Foster.

In de jaren 2010 ging de actrice minder voor de camera en meer achter de camera werken als regisseur. Later bracht ze films en afleveringen op televisie uit als regisseur, waaronder "The Beaver" in 2011, "Money Monster" in 2016 en afleveringen voor "Orange is the New Black", "House of Cards" en "Black Mirror".

Tijdens een interview met the Guardian in juli 2018, sprak Foster, die toen 55 jaar oud was, over haar overgang van actrice naar regisseur. "Er zijn gewoon niet zoveel rollen voor deze leeftijd", zei ze. "Maar ik heb erop geanticipeerd en ik heb het gevoel dat ik in mijn jongere jaren alle kansen die ik heb gekregen, heb benut en dat ik me nu kan uiten door te regisseren". Foster sprak ook meer over sommige van haar vroegere rollen, vooral hoe ze de neiging had om te kiezen voor de meer uitdagende rollen in plaats van de stereotype meisjesrollen. "Ik was nooit geïnteresseerd in een carrière gewoon om een carrière te hebben", zei Foster. "Ik wilde gewoon de verhalen vertellen die ik interessant vond en ik was niet zo goed in het spelen van het vriendinnetje".

Deze ingesteldheid heeft Foster soms parten gespeeld, en sommige van haar films waren niet echt succesvol, toch zou ze het niet anders hebben gedaan. "Sommige van mijn films sloegen niet aan, maar ik heb me in ieder geval aan mijn regels gehouden", zei ze.

Daarom ben ik niet de rijkste actrice of de meest succesvolle. Maar ik denk dat ik de langste carrière heb gehad."

Een lange en drukke carrière als die van Foster blijft niet onopgemerkt of ongewaardeerd, en de ster heeft in de loop der jaren dan ook tal van prijzen en bekroningen in de wacht gesleept. People magazine riep haar in 1992 uit tot de mooiste vrouw ter wereld. Foster kreeg in 2016 haar eigen ster op de Hollywood Walk of Fame voor haar werk in de filmwereld.

Enkele van de meest prestigieuze prijzen van Foster zijn haar Academy Awards voor Best Actress voor zowel "Taxi Driver" als "The Silence of the Lambs", drie Golden Globe Awards, waarvan één voor haar rol in "The Accused" en een Screen Actors Guild Award voor haar werk in de film "Nell".

De seksuele oriëntatie van Foster was gedurende haar hele carrière een veelbesproken onderwerp, vooral nadat critici en fans beweerden dat er klaarblijkelijk homofobie en transfobie was geportretteerd in "The Silence of the Lambs". Foster had producent Cydney Bernard in 1993 ontmoet op de set van "Sommersby" en de twee hadden een verzwegen relatie tot 2008, ondanks dat ze samen twee kinderen hadden. De relatie van het stel werd in 2007 bekend bij het publiek toen Foster toegaf dat ze een relatie had tijdens haar toespraak bij het ontbijt van Hollywood Reporter’s Women in Entertainment.

Foster kaartte het feit dat ze deel uitmaakt van de LGBTQ+ gemeenschap opnieuw aan tijdens een toespraak tijdens de Golden Globe Awards in 2013. "Ik hoop dat jullie niet teleurgesteld zijn dat er vanavond geen grote coming-out toespraak is, want ik ben al zo'n duizend jaar geleden in het stenen tijdperk uit de kast gekomen", zei Foster. "Maar nu krijg ik te horen, blijkbaar, dat elke beroemdheid wordt verwacht om de details van hun privéleven te eren met een persconferentie en een primetime realityshow. Het spijt me, zo zit ik niet in elkaar."

Actrice en fotografe Alexandra Hedison werd de oogappel van Foster, en de twee trouwden in april 2014, slechts een jaar nadat ze een relatie waren begonnen. Het werk van Hedison is te vinden in zowel openbare als privécollecties over de hele wereld. Volgens de officiële website van Hedison richt haar werk "zich op de tussenruimten tussen traditie en nieuwigheid door de overgangen tussen die twee op te zoeken". Haar foto's vertegenwoordigen de ontmoeting tussen een individu en het omringende landschap.

Hedison heeft een paar kleine rollen gehad in zowel films als televisieshows, evenals een terugkerende rol in het drama op Showtime, "The L Word". In februari 2021 meldde People dat ze geen voldoening kreeg van het acteren, ondanks dat ze opgroeide in Hollywood en constant omringd werd door beroemdheden en belangrijke figuren.

In plaats daarvan hield Hedison zich bezig met haar echte passie, fotografie, en deed ze alles wat ze moest doen om er haar carrière van te maken. "Ik moet me bezighouden met fotografie omdat dat mijn werk is en het maakt me gelukkig", zei Hedison in een interview met de New York Times in 2004.

De relatie van de fotografe met Foster was niet haar eerste publieke relatie met iemand uit de entertainmentindustrie. Ze had een relatie met comédienne en talkshowpresentatrice, Ellen DeGeneres van 2000 tot 2004. Hedison heeft haar geliefde tijdens hun relaties altijd gesteund, en dat is ze in haar huwelijk met Foster blijven laten zien.

Nadat de nominaties voor de Golden Globe Awards in 2021 bekend werden gemaakt, feliciteerde Hedison haar vrouw in een lief bericht op Instagram. "Elke dag ben ik een trotse vrouw, maar vandaag krijg je een speciale shout out in het afgelegen land van IG", schreef ze. Foster won uiteindelijk en nam haar prijs op afstand in ontvangst met Hedison, die het schattige moment deelde van de twee die samen knuffelden om het te vieren. "Ik ben elke dag trots op je, maar deze prijs was echt heel leuk", schreef Hedison in het bijschrijft van de video.

Foster is al meer dan 50 jaar een belangrijk figuur in de entertainmentindustrie en siert ook vandaag nog de grote en kleine schermen. Ze heeft in de loop der jaren heel wat reacties gekregen, waaronder positieve recensies, harde kritiek en allerlei geruchten over haar privéleven. Foster is er echter in geslaagd om aan de top te blijven en zich te blijven ontplooien als actrice en regisseur. Tijdens haar drukke leven, vond ze de liefde bij haar vrouw Hedison in het begin van de jaren 2010, en de twee zijn sindsdien gelukkig samen.

Wat vind jij van de vrouw van Jodie Foster? Vind je dat ze goed bij elkaar passen? We horen graag je mening en deel dit artikel zeker met je dierbaren en ontdek wat zij ervan vinden.