Zwerfhond wachtte bijna zijn hele leven vol hoop door te kijken naar passerende auto's op een eenzame weg - Eindelijk wordt hij gered door een reddingsorganisatie.

Apr 06, 2020

Howl of a Dog, een Roemeense dierenreddingsorganisatie, was onlangs in een dorp op het platteland, waar ze zich bezighielden met een sterilisatiecampagne, toen het personeel Remy tegenkwam, een schattige hond die compleet dakloos was. Helaas had hij duidelijk een uitdagend leven achter de rug en was hij zelfs gebrandmerkt, maar niemand in het dorp wilde dit vriendelijke, energieke huisdier.

Volgens Howl of a Dog werd de hond gebrandmerkt omdat sommige mensen er van overtuigd zijn dat het verbranden van de neus van een hond met een roodgloeiend stuk ijzer zijn immuunsysteem helpt te versterken en ervoor zorgt dat hij geen ziektes oploopt. Natuurlijk zijn er geen medische studies geweest die bewijzen dat dit waar is, en uiteindelijk is het gewoon een wreed bijgeloof dat nodeloos resulteert in fysieke en waarschijnlijk ook mentale schade bij de dieren.

De bovenkant van het linkeroor van de hond is eveneens afgescheurd. Niemand weet waarom dat gebeurde. Zowel het oor als de brandwonde raakte een gevoelige snaar bij de mensen van Howl of a Dog. Dit was in tegenstelling tot de mensen van het dorp. Niemand was genoeg geëmotioneerd om hem te willen adopteren. Men veronderstelt dat honden in die regio vaak als "nutteloos" worden beschouwd als ze niet kunnen dienen als waakhond. Hoe vriendelijk en lieflijk ze ook zijn, dat doet er blijkbaar niet toe.

Terwijl Howl of a Dog hier was, liep Remy naar de medewerkers toe, voortdurend kwispelend met zijn staart, spelend en vriendelijk als altijd. Hoewel hij wel door het dorp zwierf, leek hij veel van zijn tijd door te brengen vlakbij een kleine kruidenierswinkel. De vrouw die hier werkte, gaf hem namelijk elke dag te eten. Helaas leek noch zij, noch iemand anders in het dorp het verhaal van Remy te kennen.

Nadat Howl of a Dog-leden hadden vastgesteld dat niemand in het dorp Remy wilde hebben, namen ze hem mee terug naar hun hoofdkwartier en zorgden voor sterilisatie, vaccinatie en een microchip. Vervolgens zochten ze voor Remy een liefdevol thuis, dat niet per se in Roemenië hoeft te zijn; hij kan elders in Europa een thuis vinden of naar een huis in Canada of de V.S. gaan.

Heb jij een zwerfhond of -kat zoals Remy in huis genomen? Of iemand die je kent? Vind jij het ook niet vreemd dat zulke lieve dieren als Remy gewoon in de steek worden gelaten? Laat zeker jouw mening hieronder achter!