Vrouw weigert naar 'verontschuldigingsdiner' te gaan nadat schoonmoeder haar een "slechte moeder" had genoemd

Mei 24, 2021

Rouw is iets waar iedereen op een bepaald moment mee te maken krijgt. Het verlies van iemand komt vaak op een onverwacht moment, en de door verdriet getroffen persoon zal een manier moeten vinden om met zijn of haar verdriet om te gaan.

Wat nog erger is, is dat verdriet vaak meer dan één persoon in een gezin of vriendengroep tegelijk treft. En dit soort druk kan ertoe leiden dat sommige mensen zich totaal anders gaan gedragen. Soms zijn mensen tijdens het rouwen zo bezig met hun eigen gedachten en gevoelens, dat ze een onvergefelijke grens overschrijden - ondanks het feit dat hun gedrag toe te schrijven valt aan hun verdriet.

Helaas kreeg een gebruiker op Reddit met dergelijke situatie te maken. De vrouw met de gebruikersnaam Angle50976 plaatste een bericht op de subreddit AITA (Am I The A**hole) van Reddit waarin ze zich afvroeg of ze ongelijk had bij een bijzondere lastige situatie met haar schoonmoeder. De vrouw legde uit dat ze haar zoontje had verloren aan een aangeboren hartkwaal en dat de schoonmoeder van de vrouw haar op zijn begrafenis een "slechte moeder" had genoemd, terwijl ze ook voor oproer zorgde.

De vrouw en haar echtgenoot besloten daarop de band met de schoonmoeder te verbreken. Maar ruim een jaar later, nu de vrouw opnieuw zwanger is, probeert de schoonmoeder terug in haar leven te komen door een "diner om zich te verontschuldigen" te organiseren. Ze beloofde ook dat ze geld zou uitgeven aan haar nieuwe kleinkind. De vrouw zit met de handen in het haar omdat ze het diner niet wil bijwonen, maar haar man vindt het een goed idee. Laten we een kijkje nemen naar de ingewikkelde gezinssituatie

Angle50976 plaatste minder dan een maand geleden haar bericht op de subreddit AITA omdat ze op zoek was naar een de mening van neutrale partijen over de vraag of zij ongelijk had in deze ingewikkelde gezinssituatie. Ze begint haar hartverscheurend bericht als volgt:

"Ik heb mijn zoontje verloren aan een aangeboren hartaandoening. Toen hij 1 jaar en 6 maanden oud was, onderging hij een hartoperatie en die heeft hij niet overleeft. Hij was de grootste zegen die ik in mijn leven had. Iedereen bleef me vertellen dat het met de tijd makkelijker zou worden. Ik weet dat hoeveel tijd er ook verstrijkt, ik mijn schatje en al het lieve aan hem zal blijven missen."

Maar dat is nog maar het begin van de problemen van deze vrouw. Ze legt uit dat zij en haar schoonmoeder nooit op goede voet stonden en dat het alleen maar erger werd toen haar zoon ziek werd, waardoor ze voortdurend met elkaar in conflict waren. De schoonmoeder bekritiseerde elke beslissing die ze nam en beweerde dat de vrouw niet wist hoe ze met de ziekte van haar zoon moest omgaan. De echtgenoot van de vrouw raakte verstrikt tussen de ziekte van zijn zoon en de problemen met zijn eigen moeder.

Maar het liep pas echt uit de hand op de begrafenis. De schoonmoeder was aanwezig en veroorzaakte een grote scène door ruzie te maken met de vrouw, ondanks het feit dat ze net haar zoontje had verloren. De vrouw legt uit:

"Ze maakte van de situatie misbruik door te zeggen dat het mijn schuld was dat mijn zoontje ziek was geboren en dat ik niet goed voor hem had gezorgd, dat ik niet naar haar had geluisterd toen ze alternatieve manieren voorstelde om zijn toestand te behandelen. En dat ik degene was die hun kleinkind van hen had afgenomen en hun verdriet had bezorgd."

De schoonmoeder ging hier al over de schreef, maar toen noemde ze de vrouw op de begrafenis van haar kind luidkeels een "slechte moeder". De man van de vrouw ging huilend zitten terwijl haar moeder en zussen de schoonmoeder vroegen om te vertrekken. Ze legt verder uit:

"Vervolgens ging ze iedereen vertellen dat ik haar had gevraagd om te vertrekken om haar nog meer te kwetsen en loog ze dat ik mijn man had overgehaald om haar te verbieden het graf van haar kleinzoon te bezoeken."

Het incident was voor de echtgenoot van de vrouw aanleiding om zijn kant van de familie een e-mail te sturen over het gedrag van zijn moeder tijdens en na de ziekte en dood van hun zoon en dat het echtpaar het contact met haar had verbroken. Dit leidde er alleen maar toe dat de familie hen bekritiseerde en hen "egoïstisch" noemde, terwijl ze het slechte gedrag van de schoonmoeder aanvaarde als "proberen te doen wat het beste was voor haar kleinkind".

Wat een afschuwelijke situatie om mee te maken. Niet alleen had het echtpaar hun baby aan ziekte verloren, maar de schoonmoeder heeft hen ook maandenlang problemen bezorgd. Nadat de schoonmoeder de begrafenis van het kind hebben verpest en in het openbaar kritiek had geuit op hun opvoeding, met name die van de moeder, ziet het echtpaar zich gedwongen om de wrede schoonmoeder uit hun leven te bannen. De familie van de echtgenoot steunt echter de schoonmoeder. Niemand mag meemaken wat deze vrouw en haar man al hebben moeten doorstaan.

Maar de situatie wordt nog erger. Na een jaar en acht maanden geen contact met de schoonmoeder te hebben gehad, maakte de vrouw bekend dat zij en haar echtgenoot opnieuw in verwachting zijn van een kindje, en dat ze drie maanden zwanger is. Bij het horen van dit nieuws, probeerde de schoonmoeder opnieuw deel uit te maken van hun leven.

Met een nieuwe baby op komst zou dit een tijd van feest en vreugde moeten zijn voor het stel, zeker als je rekening houdt met wat het stel heeft doorgemaakt. De vrouw legt uit dat niemand wist van de zwangerschap, behalve haar schoonzus, maar dat de schoonmoeder het op een of andere manier te weten was gekomen, ook al hadden ze de schoonzus gevraagd het nieuws geheim te houden. Kort nadat het nieuws was uitgelekt:

"Een week later kreeg ik van familieleden te horen dat ik was uitgenodigd voor een etentje van schoonmoeder, zodat ze haar excuses kon aanbieden aan de hele familie en de plooien kon gladstrijken voordat de baby zou worden geboren. Ze zeiden dat schoonmoeder spijt had en aanbood om financieel voor haar kleinkind te zorgen en dat ze wilden dat de man en vrouw hiermee instemden."

De vrouw, die duidelijk sceptisch stond tegenover de bedoelingen van haar schoonmoeder, weigerde te gaan. Maar tot haar verbazing wilde haar man dat wel. Sterker nog, zijn grootouders hebben haar gebeld om te zeggen dat ze "een persoon is met een goed hart en dat ze iemand kan vergeven". Ze antwoordde dat ze nooit "aan dezelfde tafel zal zitten met de persoon die haar een slechte moeder noemde op de begrafenis van haar kind". Wat eerlijk gezegd volkomen terecht klinkt.

De zussen van de vrouw denken dat de schoonmoeder van mening is veranderd omdat het stel in verwachting is van een kindje. De vrouw houdt echter voet bij stuk en houdt vol dat ze niet naar het diner zal gaan, ondanks dat anderen zeggen dat ze "het moeilijk maakt voor iedereen om verder te gaan met hun leven en deze onopgeloste pijn achter zich te laten en echt zou moeten gaan". Wat een heftige familiesituatie, maar eerlijk gezegd kunnen we het de vrouw niet kwalijk nemen dat ze afstand wil bewaren na alles wat ze heeft meegemaakt met de schoonmoeder.

Wat vind jij van de moeilijke keuze die de vrouw moet maken? Heb jij ooit een ernstig familiedrama meegemaakt dat je maar niet achter je kon laten? Deel dit artikel met anderen zodat zij ook hun mening kunnen geven over het dilemma van deze vrouw.