Volwassenen die als kind een trauma hebben meegemaakt, hebben meestal deze 5 gedragskenmerken

Dec 18, 2018

Een jeugdtrauma kan uit veel verschillende situaties voortkomen. Als een kind gevoelens van hopeloosheid of onzekerheid ervaart, kan dit een trauma veroorzaken. Hieronder vallen bijvoorbeeld verbale, seksuele of fysieke mishandeling, een scheiding van geliefden, onveilige omgevingen, verwaarlozing, een ernstige ziekte, pesterijen en zelfs medische ingrepen.

Volgens de study, "Association of Childhood Trauma Exposure With Adult Psychiatric Disorders and Functional Outcomes," gepubliceerd door een onderzoekersteam in de American Medical Association, gaat die trauma niet zomaar weg als een kind volwassen wordt. Het brein groeit het snelst vanaf de geboorte tot een leeftijd van 6 jaar. Als er gedurende deze tijd van groei een trauma ontstaat, wordt deze niet zo gemakkelijk vergeten.

De meeste kinderen die een trauma hebben zijn zich er niet eens van bewust wat voor invloed dit op hun leven heeft. Dit komt omdat het begraven zit in hun onderbewuste. Sommige mensen hebben therapiesessies waarbij hun herinneringen van het trauma weer naar boven komen. Dit is een essentiële stap voor het herstel van dit trauma, maar kan ook erg overweldigend zijn.

Hier zijn vijf gedragskenmerken voor volwassenen die als kind een trauma meegemaakt hebben:

In veel gevallen kan een trauma bijdragen aan sociale angststoornissen. Het onderzoek, "Een analyse van vroeg ontwikkelde trauma in sociale angststoornis en posttraumatische-stressstoornis," gepubliceerd in het Nationale Centrum voor Biotechnologie, onderzocht personen met een sociale angststoornis om een verband te vinden met jeugdtrauma's. Mishandeling door ouders, zoals schelden, verbale agressie, denigreren en beledigen zijn direct gerelateerd aan de ontwikkeling van angststoornissen. Dit geldt ook voor emotionele verwaarlozing.

Mensen trekken zich gewoonlijk niet zo vaak terug. Dit gebeurt meestal als iemand angstig of bang is. Mensen met een sociale angststoornis hebben vaak het gevoel dat mensen hen constant bekijken en beoordelen. Daarom zijn ze liever alleen; ze willen dit gevoel zo veel mogelijk voorkomen.

Zowel mensen met angst als mensen zonder angst blijven leren. Een angstig persoon heeft moeite om gebeurtenissen weer te vergeten, terwijl mensen zonder angstproblemen dit niet zo moeilijk vinden.

Een voorbeeld:

Twee verschillende mensen hebben feedback gekregen van hun prestatie, en het was niet positief. Nu moeten ze hun manager ontmoeten om de feedback te bespreken.

De persoon zonder angstproblemen ziet dit als een neutrale gebeurtenis, en voelt zich er niet door bedreigd, tenzij dit zou zijn vermeld. De persoon met angstproblemen zal waarschijnlijk in paniek raken over de afspraak met de manager, en bang zijn dat hij nog meer negatieve opmerkingen krijgt.

Het kan zelfs zover gaan dat ze nergens anders meer aan denken dan aan de afspraak. Ze kunnnen in deze staat van paniek blijven tot hen iets anders wordt gezegd.

Je zult merken dat trauma buiten het lichaam de 'vechten of vluchten'-reactie kan veroorzaken. Voorbeelden van dit type trauma zijn stress, geweld en mishandeling. a href="http://archive.education.jhu.edu/PD/newhorizons/strategies/topics/Keeping%20Fit%20for%20Learning/stress.html">De stresshormonen noradrenaline and cortisol komen in het lichaam om je te beschermen

Een van de nadelen hiervan is dat de spanning niet altijd weggaat als de stress is opgelost. Als het lichaam gestrest en gespannen raakt, zal het zenuwstelsel in je brein alert zijn en klaar om te reageren. Dit is niet iets wat je zomaar kunt uitzetten. Het is een automatische reactie waarbij je brein voorbereid wilt zijn op het onbekende.

De studie, "De biologische effecten van jeugdtrauma", gepubliceerd door Michael D. De Bellis (Professor van Psychiatrie en Gedragswetenschappen, Duke University, Durham NC) en Abigail Zisk, A.B. in het Nationale Centrum voor Biotechnologie, onderzoekt hoe een persoon die als kind aan trauma heeft geleden hier het hele leven lang last van heeft.

Meestal blinken ze niet uit op academisch gebied, waardoor ze minder kansen in hun leven krijgen dan anderen. Ook kan dit ervoor zorgen dat ze geen goed inkomen krijgen.

Ook is er een verband gevonden tussen traumatische stress en socio-economische status. Mensen die in het verleden geen kansen hebben gehad, hebben als kind 65% vaker aan trauma's geleden.

Het is normaal om de dingen die ons bangmaken te vermijden, maar mensen die als kind aan trauma hebben geleden, gaan vaak nog een stapje verder in het vermijdgedrag. Sommige mensen zijn bang voor de tandarts, maar ze gaan toch. Dit komt omdat het brein weet dat de voordelen sterker zijn dan hun angst.

Mensen die als kind aan een trauma hebben geleden, laten zich vaak leiden door hun angst. Misschien plannen ze een tandartsafspraak omdat ze wel graag willen, maar kunnen ze er in een opwelling voor kiezen om niet te gaan. De angst verlamt hen. Ze hoeven zich maar heel even bedreigd te voelen, of het sterke vermijdgedrag komt naar boven. Dit heeft een grote invloed op de kwaliteit van hun leven.

Als je een kind kent dat wordt mishandeld, moet je onmiddellijk contact opnemen met de autoriteiten of de kinderbescherming in jouw omgeving.

De leeftijd is geen bepalende factor, omdat wonden op alle leeftijden kunnen genezen. Het lijkt moeilijk om op zoek te gaan naar een behandeling, maar dit is het zeker waard.

Hier zijn 4 dingen die iemand met een traumatisch verleden kan doen om het genezingsproces te starten.

Je moet in verbinding blijven met anderen om relaties in stand te houden. Probeer het alleenzijn te vermijden.

Fysieke activiteit helpt altijd om stress te verminderen.

Als je lichaam gezond is, kan je je stress gemakkelijker verlagen, zelfs de stress die door het trauma wordt veroorzaakt.

Zorg dat je genoeg slaap krijgt, minimaal 7 uur per nacht. Probeer geen alcohol te drinken of drugs te gebruiken. Maak slimme voedingskeuzes en probeer een balans te houden. Dit kan allemaal helpen bij het verminderen van stress.

Je kunt je erg gestrest en angstig voelen, maar nog steeds controle houden over je lichaam. Verlaag je spanningsniveau door op je ademhaling te letten. Je kunt zelfs gaan mediteren. Probeer 60 keer te ademen en concentreer je op iedere uitademing.

Beschrijft dit artikel jou of iemand die je kent? Vertel ons erover in de reacties hieronder. Vergeet niet om dit met anderen te delen, zodat zij er ook hun voordeel uit kunnen halen!

Onze artikelen worden geschreven met onze beste kennis, maar dit is algemene kennis en is daarom absoluut niet hetzelfde als een individuele consultatie bij een arts. Jouw gezondheid is belangrijk voor ons!