Tijger baart levenloze welpjes maar als haar instincten in werking treden blijven verzorgers verbijsterd achter

Mei 06, 2020

Er zijn weinig dingen die wonderbaarlijker zijn dan een nieuw leven creëren en een nakomeling in deze wereld verwelkomen. Hoewel veel dieren gezonde pasgeborenen baren, gaat het voor sommige moeders niet altijd zoals gepland. De Sumatraanse tijger is een ernstig bedreigde soort en geboorte op zich is al op een bepaalde manier wonderbaarlijk.

Toen een zwangere Sumatraanse tijger in aug. 2013 in Australia Zoo beviel van twee mannelijke welpen was dat een heel opwindende gebeurtenis. Maar omdat één van de welpen op het randje van de dood balanceerde, zou dit harverscheurend geweest zijn, zowel voor de tijgermoeder als voor haar hele soort. Gelukkig zette haar moederinstinct haar op precies het juiste moment aan tot actie en je kunt dit verdrietige moment zelf bekijken in de video hieronder.

De Sumatraanse tijgermoeder, Kaitlyn, verblijft in Australia Zoo in Beerwah, Queensland. Ze is één van de negen Sumatraanse tijgers in de dierentuin en ze worden verzorgd door Giles Clark, een Engelse natuurbeschermer en zijn acht verzorgers. Clark leidt de tijgerafdeling in de dierentuin en hij was er met Kaitlyn op de dag dat ze beviel.

In de BBC Earth video legde Clark uit dat Kaitlyn al uren aan het bevallen was voor ze de gevorderde stadia begon te bereiken, waarin ze felle weeën begon te krijgen. Hoewel hij aan haar zijde stond, was het de taak van Kaitlyn als moeder om haar jongen zelf ter wereld te brengen.

Clark keek vol ontzag toe, net als vele dierentuinmedewerkers toen ze de historische gebeurtenis via een live videostream zagen, hun opwinding was voelbaar.

Zoals gemeld door de Sunshine Coast Daily, beviel Kaitlyn van de twee mannelijke welpjes, Stripe en Spot genaamd, voor de ogen van enkele medewerkers in de Australia Zoo. Maar hoewel het moment vol vreugde en opwinding was, waren er toch wat complicaties bij de geboortes.

Het eerste welpje dat geboren werd, was verzwakt en had moeite met ademhalen. Na de geboorte van het eerste welpje begon Kaityln haar zoon te likken om hem tot ademhalen aan te zetten. Maar hij had gewoon niet de kracht om uit zichzelf zuurstof in zijn kleine longen te ademen. Zelfs na meer dan twee minuten ademde de welp nog steeds niet.

Dit was de eerste zwangerschap van Kaitlyn, dus het was misschien begrijpelijk als ze niet wist hoe te reageren. Maar zoals bij veel moeders het geval is, ongeacht hun soort, wist de moeder precies wat er gedaan moest worden. Ze bleef kalm terwijl ze hem bleef likken, ondanks het feit dat hij een tijdje niet reageerde. De druk en beweging van de tong van Kaitlyn op het lichaam van de jonge welp stimuleerde zijn longen, zodat zijn vermogen om adem te halen verbeterde. Aanvankelijk leverde haar likken slechts bescheiden resultaten op. Hij bleef naar lucht happen. Maar net als elke andere moeder zou doen, zette Kaitlyn door. Ze hield instinctief niet op met haar baby te likken tot hij uit zichzelf goed ademde.

Eindelijk zag Clark dat de welp een paar keer adem had gehaald en dat de kleine welp uit zichzelf kon ademen.

Op dat moment begon Kaitlyn meer weeën te krijgen - ze moest nog een welpje ter wereld brengen! Maar in tegenstelling tot de geboorte van het eerste welpje, kwam het tweede eruit en slaagde er vrijwel meteen in zelfstandig te ademen. Clark en het team van werkers in Australia Zoo waren dolblij met de geboortes. Ze juichten en waren ongelooflijk blij getuige te zijn van zo'n wonderbaarlijk moment.

Na haar lange dag van bevallen stond Kaitlyn toe dat Clark het moment met haar deelde. Hij streelde haar op het hoofd terwijl ze vol ontzag naar haar jongen keek. "Je doet het zo goed. Je bent zo geweldig", vertelde Clark aan Kaitlyn. Clark vertelde destijds aan de Courier Mail:

"De welpjes zullen de komende weken doorbrengen om zich met moeder te hechten. Dit zorgt er ook voor dat de welpjes de biest (eerste melk) krijgen en een goede start nemen in het leven nu ze nog klein zijn."

Hij voegde eraan toe:

"In deze tijd worden de sterke banden tussen verzorgers en welpjes gevormd die ons in staat stellen hun hele leven met de tijgers om te gaan en de langdurige verrijking van wandelingen en ervaringen buiten hun omheining te bieden. ''

Beschermers schatten dat er op dit moment nog maar 400 Sumatraanse tijgers in het wild leven, dus elke levende geboorte is een triomf voor deze soort. En dus zou de dood van een welpje echt harverscheurend zijn. Het is ongelooflijk gelukkig dat Kaitlyn haar eerstgeboren zoontje weer tot leven kon wekken en het is opwindend voor alle dierenliefhebbers over de hele wereld dat zo'n bedreigde soort zich kon voortplanten. Clark voegde eraan toe:

"Niet alleen zullen deze welpjes het voortbestaan van de soort in gevangenschap verzekeren, maar ze zullen ook zorgen voor genetische diversiteit tussen tijgerpopulaties in gevangenschap. De wilde bloedlijn van de welpjes is een belangrijke factor."

Het verhaal over het moederinstinct van Kaitlyn is ontroerend en je moet de ongelooflijke beelden zelf zien om dit triomfantelijke moment te beleven. Wat vond je van de geboorte? Laat het ons weten en deel dit verhaal met iedereen die van dieren houdt!