Stewardess stormt de cockpit binnen om piloot te laten weten dat een vrouw aan het bevallen is

Nov 26, 2021

Dustin en Caren Moore reisden op 9 november 2020 met een pasgeboren meisje op een nachtvlucht van Colorado naar Californië, toen er iets onverwachts gebeurde. Zoals baby's wel eens doen - en hun pasgeborene was op het moment van de vlucht net 8 dagen oud - begon de kleine baby te huilen. Omdat ze de andere passagiers niet wilde storen, vroeg het stel aan de stewardess van Southwest Airlines waar ze de huilende baby konden verschonen.

De stewardess, Jenny genaamd, toonde hen een plaats achter in het vliegtuig waar het koppel de luier van het meisje kon verschonen en vroeg wat de oorzaak kon zijn. De stewardess was zo nieuwsgierig naar de reden waarom Dustin en Caren met zo'n jonge baby reisden. Het koppel vertelde dat ze het kindje net geadopteerd hadden na tien jaar pogingen om zwanger te raken en alle mogelijke begeleide vruchtbaarheidsopties uitgeput te hebben.

Na het verschonen van de luier keerden de Moores terug naar hun zitplaats, opgelucht dat hun nieuwe baby nu rustig lag te slapen. Ze hadden een vermoeiende week achter de rug met reizen en het invullen van papierwerk. Eindelijk waren ze op de terugweg naar huis met hun nieuwe dochter. Ze waren weliswaar nerveus en gestrest, maar ook enthousiast over het begin van hun nieuwe leven samen. Een paar minuten later kwam een andere stewardess langs en feliciteerde het gelukkige koppel met hun geslaagde adoptie. De stewardess deed toen over de intercom van het vliegtuig een mededeling over de speciale gast die ze aan boord hadden. De daarop volgende feestelijke viering was er één die de Moores nooit zullen vergeten.

Volgens The Washington Post was het een stewardess genaamd Bobby die de 33-jarige Dustin Moore en de 35-jarige Caren Moore de verrassing van hun leven bezorgde. Op Twitter legde Dustin uit wat er gebeurde op de vlucht vanSouthwest Airlines: /p>

"Jenny en een andere passagier gaven complimenten over mijn mooie dochter en vroegen beleefd wat de aanleiding was geweest voor een vlucht met zo'n jonge baby. Ik gaf hen het beknopte adoptieverhaal, waarop ze snel felicitaties aanboden en nog een paar vriendelijke opmerkingen maakten."

In een interview met The Washington Post herinnerde Dustin zich precies wat stewardess Bobby over de intercom van het vliegtuig aankondigde. Hij zei:

"Vijf minuten later kwam Bobby op de intercom en zei: 'Dames en heren, er is vandaag een heel bijzondere gast op de vlucht. Ze is pas 8 dagen oud en ze reist met haar vader en moeder naar huis.' "

Aanvankelijk was het koppel verbaasd over de belangstelling voor hun pasgeboren kind in het vliegtuig. Maar tot vreugde van het koppel hielden de andere passagiers in het vliegtuig een geïmproviseerde babyborrel, waarbij ze de Moores met de hand getekende gelukwensen aanboden, gemaakt van servetten, kleine cadeautjes en zelfs geld. Op een servet stond:

"Ik ben 64 jaar geleden geadopteerd. Bedankt dat je dit kind een liefdevol gezin hebt gegeven om deel van uit te maken. Wij geadopteerde kinderen hebben een beetje extra liefde nodig. Gefeliciteerd."

De stem van Dustin kraakte toen hij zich herinnerde hoe al de welkomstwensen aanvoelden:

"We hadden niet verwacht dat ze zoiets zouden doen. Ik krijg het benauwd als ik eraan denk."

De bemanning verzamelde alle servetten en las er zelfs enkele hardop voor. In totaal verzamelden de stewardessen 60 servetten bij de passagiers en gaven ze aan de Moores.

Op Twitter uitte Dustin zijn dankbaarheid:

"Wat al die onbekenden en aanwezigen niet wisten, was de emotionele toestand van de twee kersverse ouders. Ouders die na 9 jaar proberen toch gezegend waren met hun eerste kind. Ouders die angst hadden, maar vastberaden in hun nieuwe rol."

Dustin vertelde aan The Washington Post over hoe het koppel omging met deze nieuwe en ongewone verwezenlijking in hun leven. Hij zei:

"Adoptie is vol onzekerheid. Je vraagt je af: gaat deze biologische moeder wel voor ons kiezen? Wat gebeurt er als ze van gedachten verandert, als ze zich terugtrekt?"

De Moores besloten hun baby via een agentschap te adopteren nadat ze met onvruchtbaarheid te kampen kregen. Onvruchtbaarheid treft 10 tot 15% van de bevolking, met toenemende percentages na je dertigste. Mannen en vrouwen worden in ongeveer gelijke mate getroffen. Onvruchtbaarheidsbehandelingen hangen af van de oorzaak en kunnen een operatie, hormonale behandelingen, kunstmatige inseminatie of in-vitrofertilisatie inhouden. In sommige gevallen nemen koppels hun toevlucht tot gedoneerd sperma of eicellen. Maar onvruchtbaarheidsbehandeling mislukt vaak en in dat geval moeten koppels die een kind willen, adoptie overwegen.

Er zijn tegenwoordig miljoenen kinderen wereldwijd beschikbaar voor adoptie en een kind adopteren uit het pleegzorgsysteem is meestal relatief eenvoudig en goedkoop. De gemakkelijkste manier is om goedgekeurd te worden als pleegouder, het kind een tijdlang als pleegouder op te nemen en dan een adoptieaanvraag in te dienen. In sommige staten kan het een pleegouder minder dan €100 kosten om een adoptieaanvraag in te dienen. Koppels die aandringen op adoptie van een pasgeborene via een particulier adoptiebureau krijgen waarschijnlijk te maken met extra uitdagingen, waaronder hoge kosten en lange wachttijden voordat een pasgeborene ter adoptie wordt aangeboden. De gemiddelde particuliere adoptie van een zuigeling kost meer dan € 30.000.

Ondanks de moeilijkheden om hun eigen gezin te stichten, voelden de Moores een geweldige hoeveelheid solidariteit en steun van de bemanning en de passagiers van het vliegtuig. Dustin zei:

"Dat een hele groep onbekenden zo samenkomt, zo meedoet, ons zo'n soort liefde en vriendelijkheid toont, betekende alles voor ons."

Toen het koppel hun thuisbestemming Buena Park in Orange County, Californië bereikte, nam Dustin de taak op zich om contact op te nemen met Southwest Airlines en hen op de hoogte te brengen van deze vriendelijke daad. De moeder van Moore, de grootmoeder van de pasgeborene, besloot om iets in elkaar te knutselen om de servetten te bewaren en zodat het koppel ze aan hun dochter kan tonen als ze ouder is.

Toen Dustin aanvankelijk zijn bericht op Twitter plaatste, was hij niet van plan het verhaal over de vlucht te delen. Als geregistreerd diëtist en doctoraat kandidaat in de Volksgezondheid aan de Universiteit van Californië in Irvine was Moore oorspronkelijk op Twitter gekomen om te klagen over zijn werk. Hij was echter van gedachten veranderd. Dustin vertelde The Washington Post:

"Ik zei tegen mezelf: 'Wat dacht je ervan om mensen iets leuks te vertellen?' Ik was het beu om naar mijn Twitterfeed te gaan en iets afschuwelijks te zien wat iemand gedaan had. Ik wilde iets positiefs toevoegen."

Moore vertelde verder over hoezeer hij en Caren gefascineerd zijn door hun baby:

"Het is gewoon geweldig om een dochter te hebben. Alle kleine details die voor andere mensen alledaags zijn, zijn voor ons verbluffend. Als ze boert, hebben we zoiets van: 'Wat een prestatie!' We hebben lang op haar moeten wachten, maar elke minuut die we moesten wachten was het waard."

Is dit niet één van de vriendelijkste gebaren ooit aan boord van een vliegtuig? Laat ons weten wat je denkt - en als je blij wordt van dit hartverwarmende verhaal over de vriendelijkheid van onbekenden, deel het dan zeker met iedereen die je kent!