Pup die bijna aan het einde van haar leven was gekomen, wordt mee naar huis genomen om vreedzaam te sterven, maar ze doet moeder en dochters versteld staan

Aug 05, 2020

Een Amerikaanse moeder en haar dochters deden vrijwilligerswerk in een asiel met 4.000 honden in Ankara, Turkije toen ze besloten om een nest met zieke en stervende pups mee naar huis te nemen om ze in vrede te laten sterven, maar er gebeurde een wonder: Faith, de kleinste pup, bleef leven.

Volgens PAWsitive begonnen Mary en haar drie dochters Abby, 17, Anna, 15, en Alaina, 11, kort nadat ze in 2016 in Ankara, Turkije, aan waren gekomen met vrijwilligerswerk in een asiel met ongeveer 4000 honden. In Turkije zijn overvolle asiels heel gewoon, vooral omdat ze geldgebrek hebben en overspoeld worden met dieren. Het wordt dus een hele uitdaging om de honden in hun basisbehoeften te voorzien of ze wat tedere liefde en zorg te geven.

Er zijn in het asiel eindeloze rijen met minstens 20 honden die samen een kooi delen. De moeder en haar dochters konden hun tranen niet bedwingen toen ze naar de erbarmelijke levensomstandigheden keken waar de honden in moesten leven. Ze begonnen voedsel aan het asiel te doneren, maar het was nog lang niet genoeg. Nadat ze begrepen dat ze niet veel meer konden doen, besloten ze om van hun huis een hospice te maken voor honden die aan de hondenziekte leden.

Dat was het moment waarop ze besloten om Faith en drie andere stervende pups mee naar huis te nemen om ze een fatsoenlijke en vredige plek te geven. Mary en haar dochters konden het niet verdragen om deze hondjes te zien sterven en vertrapt te zien worden zoals de vele andere honden die ze dood en overal op de grond in het asiel hadden gevonden. De dochters kozen een paar pups uit en ze maakten van hun huis een gezellige, veilige en rustige plek waar ze hun laatste dagen door konden brengen.

Deze pups leden aan een dodelijke ziekte. Deze ziekte met de naam hondenziekte of de ziekte van Carré, is niet te genezen. Het veroorzaakt hoesten, braken en diarree. De meeste pups die het krijgen, overleven de ziekte niet. De laatste stadia van de ziekte hebben invloed op het ruggenmerg en de hersenen, wat tot verlies van coördinatie leidt en ademhalingsmoeilijkheden en toevallen veroorzaakt.

Kort nadat ze het nest met pups mee naar huis hadden genomen, waren ze bijna allemaal overleden, behalve één gelukkig pupje met de naam Faith. Het was een wonder dat ze het had overleefd, aangezien ze de kleinste was en zich altijd in een hoekje had verstopt; ze was ook behoorlijk temperamentvol. Faith verbaasde het gezin toen ze in gewicht aan begon te komen en wat kracht op begon te bouwen. Hoewel ze in het begin nauwelijks op haar pootjes kon staan of kon lopen, was één ding zeker: deze pup had een sterke wil en vocht om de ziekte te overwinnen.

Het gezin bleef voor de hond zorgen totdat ze oud genoeg was om geadopteerd te worden, en ze is volledig hersteld. Ze moet nu echter met de langetermijneffecten van de ziekte leven. Ze heeft emotionele problemen; ze is altijd bang dat ze een maaltijd zal missen en door ondervoeding heeft ze geen tanden meer. Ondanks alles heeft ze een liefdevolle en zorgzame familie die oneindig veel van haar houdt. Het gezin heeft meer dan 50 andere asielhonden in Ankara geholpen. Ze hebben Faith en een paar andere pups mee terug naar Amerika genomen. Faith is nu een gezonde, gelukkige en verwende hond die graag in de sneeuw rondrent.

Dankzij dit fantastische gezin heeft Faith de kans gekregen om meer van het leven te zien, ondanks het feit dat haar toekomst er in het begin heel somber uitzag. In dit verhaal is de mensheid de reddende engel. Zorg ervoor dat je dit warme verhaal met anderen deelt.