Pit Bull Maisy praat voortdurend met haar nieuwe baasje Marisa nadat ze haar heeft geadopteerd

Apr 06, 2021

Toen Marisa Elbert in 2016 pitbull Maisy vanuit een asiel in Noord-Californië adopteerde, had ze niet verwacht dat ze zoveel met haar nieuwe hond zou praten. Blaffen, ja. Maar praten? Verrassend genoeg zorgt Maisy er echter voor dat haar stem wordt gehoord door "woehoe" geluiden terug te maken wanneer Elbert met haar praat, wat haar nog aanbiddelijker maakt.

Ondanks hun beruchte reputatie besluiten veel hondenliefhebbers om pitbulls in plaats van andere rassen uit asielen te redden. Maisy is zo'n hond die online een positief voorbeeld voor haar ras is. Haar vorige familie wilde met haar fokken, maar toen Maisy niet zwanger kon worden, besloten ze haar te euthanaseren. Ze beweerden dat ze te lelijk was om geadopteerd te worden.

Terwijl ze plannen maakten om de hond in te laten slapen, werd Maisy de hele dag buiten in haar eentje in een krappe kennel opgesloten en werd er alleen aandacht aan haar besteedt als haar vorige eigenaren haar te eten gaven of probeerden om met haar te fokken.

Gelukkig hoorde een vriend van Maisy's voormalige eigenaren over hun plannen en die bood aan om de hond naar een asiel te brengen. Kort nadat ze was afgezet, uploadde het personeel Maisy's foto naar hun website, zo zag haar toekomstige baasje haar voor het eerst.

Net als Maisy bevond Elbert zich op een dieptepunt in haar leven. Ze had niet alleen haar beide ouders verloren, maar haar 13-jarige pitbull was ook net overleden. Een attente vriendin zag Maisy's foto op sociale media en tagde Elbert. En zo vonden deze twee rouwende zielen elkaar op het perfecte moment.

Haar nieuwe omgeving

"Ik geloof echt dat (Maisy) door mijn ouders en (mijn andere hond) naar mij is gestuurd," vertelde Elbert in 2018 aan The Dodo.

De twee waren een perfecte match, herinnert Elbert zich. Zodra Maisy bij haar nieuwe huis aankwam, begon ze in een mum van tijd van geluk woehoe-geluiden te maken.

"De eerste dag dat ik haar mee naar huis had genomen, waren we op de oprit en ik gooide wat ballen voor haar," legde Elbert uit.

"Ik bedoel, ze maakte woehoe-geluiden als ze naar boven sprong, ze maakte woehoe-geluiden als ze naar beneden ging. Ze was gewoon zo blij. Het was alsof ze wist dat ze thuis was."

Dat gezegd hebbende, duurde het even voordat Maisy aan haar omgeving gewend was. Ze had tenslotte tot dat moment haar hele leven verwaarloosd in iemands achtertuin gezeten. Hondenspeelgoed leek voor Maisy helemaal nieuw te zijn. Zelfs in huis zijn was vreemd voor de pitbull, legde Elbert uit. Maar naarmate de tijd verstreek, paste Maisy zich aan haar omgeving aan en begon ze goed met haar vele dierenbroertjes en -zusjes om te gaan - Elberts twee paarden en de gestreepte kat Motor.

"Mijn grote kat Motor was vanaf het begin verliefd op haar," vertelde Elbert aan The Dodo.

Naast het sluiten van vriendschap met de rivaal van haar soort, werd Maisy ook al snel bevriend met de paarden van Elbert. Telkens wanneer Elbert de pitbull meeneemt om de paarden te voeren, is de enthousiaste hond vol opwinding en vreugde om haar vrienden te zien. Maisy geeft zelfs haar grote viervoeters kusjes door met haar neus de neuzen van de paarden aan te raken. "Het is een totaal feest," legde Elbert uit.

Elberts ervaring met Maisy laat alleen maar zien dat pitbulls niet altijd zo dreigend zijn als sommige hondenbezitters beweren.

Het blijkt zelfs dat de slechte reputatie van het ras grotendeels een historisch fenomeen is, volgens Browney Dickey, een Amerikaanse journalist die een boek over het pitbull-stigma heeft geschreven met de naam "Pit Bull: The Battle over an American Icon."

Dickey stelt bijvoorbeeld dat verkeerde informatie een grote rol speelt in de manier waarop pitbulls worden waargenomen. Het komt zelden voor dat iemand door een hond gedood wordt en de sterfgevallen die aan pitbulls worden toegeschreven, worden vaak verkeerd toegeschreven.

"Mensen die deze gevallen hebben bestudeerd, zoals Jeffrey Sacks van de CDC, hebben aangetoond dat als het om dodelijke slachtoffers veroorzaakt door pitbulls gaat, de rasidentificaties vaak niet kloppen," legt Dickey in 2016 in een interview met National Geographic uit. "De titel 'pitbull' is in de loop der jaren zo dramatisch gegroeid dat mensen elke hond met een groot hoofd en een korte vacht in die categorie gooien in plaats van elk van de pitbull-rassen te onderscheiden. ''

Dickey wijst er ook op dat de geschiedenis van pitbulls in de VS een ander verhaal vertelt.

Volgens Dickeys onderzoek waren de honden tijdens WOI en de depressie zelfs behoorlijk populair. In die tijd werd het ras niet als een bedreiging gezien. Ze waren eerder volledig Amerikaans, en waren vaak huisdieren van arbeiders en gewone burgers. De hausse na de Tweede Wereldoorlog begon daar echter verandering in te brengen. Dickey merkt op dat het economische momentum tot een grotere interesse in kennelclubrassen leidde en dus vielen pitbulls bij Amerikaanse eigenaren van gezelschapsdieren uit de gratie. Maar een van de grootste verschuivingen in de publieke perceptie kwam in de jaren zeventig toen de humane beweging aan de bestrijding van illegale hondengevechten begon te werken.

"Om dat te doen, werkten ze met de media samen om hondengevechten op de voorpagina van elke krant in Amerika te plaatsen," vertelde Dickey aan National Geographic. "Door dat te doen, moedigden ze wilde speculaties over deze honden aan die niet op wetenschap of historische feiten gebaseerd waren - dingen zoals ze hebben een kaakdruk van 2200 kilo. En hoe banger iedereen werd, hoe meer mensen die deze honden waarschijnlijk beter niet zouden hebben, ze wilden hebben."

En sindsdien hebben pitbulls hun slechte reputatie niet meer van zich af kunnen schudden. Maar verhalen als dat van Elbert en Maisy helpen duidelijk om de perceptie van mensen over het ras te veranderen. Een blik op het reactiegedeelte van de onderstaande video is daar het bewijs van. Duizenden kijkers van over de hele wereld zijn dol op Maisy en haar verhaal en velen noemen haar "mooi". En voor wat ze met Elberts leven heeft gedaan - vreugde brengen op het moment dat ze het nodig had - lijkt het duidelijk dat Maisy zowel van binnen als van buiten mooi is.

"Ik bedoel, ze gaf me iets wat ik nodig had," vertelde Elbert aan The Dodo. "Ik had iets nodig om me op te vrolijken, ik had iets nodig om me enigszins gerust te stellen dat ik niet alleen was. En deze hond - ze kwam gewoon binnen en fleurde alles op. Ze voelde het aan als ik me neerslachtig voelde en ze kwam dan naar me toe, sloeg dan nog net niet haar gezicht tegen het mijne aan en begon me te likken. Ze wist gewoon hoe ze alles in orde moest maken."

Voor fans van Maisy en haar geweldige woehoe-geluiden, kijk op @maisythebarnhippo, Elberts Instagram, waar ze updates over het leven van de gelukkige pitbull deelt.

Ben je ooit door het gezelschap van een huisdier geraakt? Laat ons weten hoe jouw dieren je door moeilijke tijden helpen en vergeet niet om deze video met al je vrienden te delen die van dieren houden!