Ouders ongeschikt bevonden om voor tweeling met genetische afwijkingen te zorgen, waardoor verpleegster hen adopteerde

Mrt 05, 2022

De zorg voor pasgeborenen is altijd handenvol werk. Maar wanneer baby's geboren worden met genetische afwijkingen, kan het nog meer werk zijn om voor hen te zorgen. Vooral verpleegsters zijn gekend voor hun vriendelijke inborst en zorgzaamheid bij de verzorging van baby's. In dit verhaal uit 2017 heeft een bepaalde verpleegster uit Minnesota dit medeleven naar een heel ander niveau getild.

Linda Trepanier is een verpleegster uit Minnesota die ook voltijds medisch pleegzorg verleent. De verpleegster liet de wereld zien hoeveel zij van kinderen in nood houdt. In 2017 adopteerde ze een tweeling, Matthew en Marshall, die geboren waren met het syndroom van Pfeiffer. Dit nadat ze bijna drie jaar lang voor hen had gezorgd.

Deze zeldzame genetische afwijking zorgt ervoor dat de schedel niet de normale groeipatronen volgt tijdens de ontwikkeling in de baarmoeder. Door dit syndroom werd de lieve tweeling geboren met grote en misvormde hoofden, uitpuilende ogen, vezelachtige gewrichten en misvormde handen en voeten.

De reden dat Trepanier aanvankelijk in hun leven kwam, is dat hun ouders jammer genoeg ongeschikt werden geacht om voor hen te zorgen. Matthew en Marshall zijn kort na hun geboorte in 2014 bij hun ouders weggehaald, omdat hun ouders ongeschikt werden bevonden om voor hen te zorgen. Daardoor hadden de jongens geen thuis meer.

Trepanier, die 58 jaar was op het moment dat zij in 2017 werd geïnterviewd, stemde er echter mee in om de jongens op te vangen tot er een permanent thuis gevonden kon worden. Ze was de perfecte persoon voor die taak, nadat zij al 16 kinderen had opgevangen. Trepanier is ook ouder en grootouder, waardoor de vriendelijke verpleegster een overvloed aan ervaring heeft met kleine kinderen.

Matthew en Marshall waren net 4 maanden oud toen ze in 2014 bij Trepanier gingen wonen. Zij nam de taak op zich en was zich bewust van de speciale behoeften en de zorg die de tweeling voortdurend nodig had. Dat hield in dat de beademingsbuisjes en de lichaamstemperatuur voortdurend in de gaten werden gehouden. In een interview met de New York Post, sprak Trepanier over hoe snel ze verliefd werd op de jongens. Ze zei:

"Toen ik de tweeling voor het eerst zag, dacht ik dat het de schattigste kindjes waren die ik ooit gezien had ... Ze hadden van die grote hoofden en kleine lijfjes. Ze wogen 3,5 kilo, maar hun lichaampjes hadden de grootte van pasgeborenen, dus het meeste gewicht kwam door hun hoofdjes. Ik werd gewoon verliefd op hen. Ik wist in mijn hart dat het mijn jongens waren."

Ze paste zo goed bij de jongens dat de sociale dienst haar vroeg één van hen te adopteren. Maar in plaats van slechts één van de tweelingen in huis te nemen, besloot zij om zowel Matthew als Marshall te adopteren. Ze zei in hetzelfde interview:

"Mensen hebben moeite om het te begrijpen. Ze zeggen: 'O, die kinderen gaan al je tijd in beslag nemen', maar ik heb ermee leren leven. Ik voel me gewoon bevoorrecht dat ik een echt, positief verschil heb kunnen maken in het leven van Matthew en Marshall."

Ze voegde eraan toe:

"Ze doen heel hard hun best, maar ze zijn ook heel leuk - ze zijn vrolijk en lachen hard. Bijna altijd als de ene jongen lacht, lacht de andere ook."

Ze voegde toe:

"Iedereen wordt gewoon verliefd op ze."

Trepanier zegt dat ze niet "weet wat er gebeurd zou zijn als ik me niet over hen ontfermd had. Ze zouden geprobeerd hebben een ander pleeggezin voor hen te vinden. Door hun toestand zou het voor een normale ouder moeilijk zijn om voor hen te zorgen." Zij voegde eraan toe:

"Ik ken niet veel moeders die zouden kunnen doen wat ik doe, maar mijn carrière als verpleegster heeft mij goed voorbereid. Mijn familie en vrienden denken dat ik gek ben, omdat ik 58 jaar ben en naar mijn pensioen zou moeten uitkijken, maar dat kan me niet schelen."

In de eerste drie jaar van hun leven, toen Trepanier hen pleegde, werd de tweeling drie keer geopereerd om hun schedel een nieuwe vorm te geven. Tegen de tijd dat het verhaal in 2017 viraal ging, was de adoptie van de toen 3-jarige tweeling door Trepanier afgerond. En zij kon niet gelukkiger zijn. Zij sprak verder over haar werk als verpleegster en hoe dat haar voorbereidde om pleegmoeder te worden. Zij stopte met haar carrière in 1986 en heeft sindsdien als pleegmoeder voor 16 kinderen gezorgd. Zij vertelde de New York Post:

"Toen ik een meisje was dacht ik altijd dat ik verpleegster wilde worden en voor baby's en kinderen wilde zorgen. Het is altijd mijn passie geweest en toen ik eenmaal de pleegzorg begon te doen en andere verpleegsters begon te leren hoe ze zorg moesten verlenen, had ik gewoon het gevoel dat het iets was waarvoor ik geboren was."

Verder heeft Trepanier zelf drie biologische kinderen die nu allemaal volwassen zijn en naast de tweeling nog drie geadopteerde kinderen. Ondertussen lijken Matthew en Marshall, die dit jaar 8 worden, het uitstekend te doen. Op een Facebook foto die Trepanier in Nov. 2021 deelde, was de tweeling verkleed in schattige kostuums van Winnie de Poeh.

Wat vind je ervan dat Linda Trepanier de kleine Matthew en Marshall als pleegkinderen opnam en daarna adopteerde? Als je dit hartverwarmende verhaal gelezen hebt, zorg dan dat je de vreugde verspreidt met iedereen die je kent. De vriendelijkheid van Linda moet over de hele wereld uitgedragen worden.