Onbaatzuchtige huisbaas laat eigendom na aan trouwe huurder van meer dan 20 jaar

Okt 14, 2022

We dromen allemaal op de een of andere manier van een eigen huis. Niemand wil zijn leven lang huur blijven betalen bovenop andere lasten. Het is alsof je van dag tot dag moet werken om te overleven. Natuurlijk geldt dat niet altijd voor iedereen. Sommige mensen hebben geen andere keus dan zich te behelpen met wat mogelijk is om de eindjes aan elkaar te knopen. Maar als je geluk hebt, komen er mensen in je leven die je uit je lijden verlossen. Dit is precies wat de 75-jarige Jane Sayner overkwam nadat een man haar leven voorgoed had veranderd.

Sayner, een overlevende van kanker, onderging in december 2021 een operatie wegens darmkanker. Dus de gedachte dat ze tot haar tachtigste zou moeten werken - of dat ze uit haar appartement geschopt zou kunnen worden als ze geen geld meer heeft om de huur te betalen - had haar altijd parten gespeeld. Ze zou over een paar jaar 80 worden en gelet op haar toestand zou het onmogelijk zijn om een baan aan te nemen die haar situatie niet zou verergeren.

Maar dat ene andere ding dat in haar hoofd bleef hangen was de toekomst van het appartement waarvan de eigenaar en haar huisbaas John Perrett eerder gezegd had dat het na zijn overlijden aan een goed doel zou worden geschonken. Ze wist dus altijd al dat het huis op de een of andere manier verkocht zou worden, maar dat is niet wat gebeurde.

"De hele tijd dat hij mijn huisbaas was, heeft hij altijd gezegd dat al zijn geld naar het Royal Melbourne Hospital zou gaan", zei ze in een interview met Daily Mail Australia.

Tot haar verrassing nam Perrett haar naam op in zijn testament en schonk haar het appartement, dat nu haar permanente woning werd.

Perrett woonde in zijn laatste dagen in een verpleeghuis, nadat hij voor zijn dood verschillende keren was gevallen. Ook onderging hij 30 jaar voor zijn dood een niertransplantatie. Dit is waarschijnlijk de reden waarom hij besloot € 19 miljoen te schenken aan het Royal Melbourne Hospital.

Volgens A Current Affair, was Perrett een apotheker die zich inzette voor verschillende activiteiten in de gemeenschap. Hij had ook geen vrouw of kinderen. Misschien zag Perrett dat Sayner een goede huurder was die haar huur op tijd betaalde, wat hem deed besluiten het appartement aan haar te geven.

"Ik betaalde de huur altijd op tijd. Hij was een zeer strikte zakenman. Hij had zowel veel aandelen als onroerend goed", vertelde ze aan de Daily Mail Australia.

Voor Sayner was het niet zomaar een appartement; het is altijd haar thuis geweest, waar ze goed zorg voor droeg en ze maakte er een nog mooier appartement van dan.

"Ik heb deze plek behandeld alsof het mijn eigen plek was. Toen ik hier voor het eerst kwam was er geen tuin aan de achterkant. Omdat ik hier woonde, heb ik veel planten en bloemen in de tuin gezet, die er nu nog steeds staan", zei ze.

Maar het leek erop dat Perrett haar op de een of andere manier een aanwijzing gaf toen hij nog leefde dat hij het appartement altijd aan Sayner wilde overdragen, want de overleden zakenman had de rest van de appartementen al afgestaan, behalve dit laatste.

"En toen hij in het stadium kwam dat hij dat niet meer kon doen, heeft hij alle andere appartementen, behalve dit, aan makelaars gegeven", deelde ze mee.

Terwijl Perrett in het verpleeghuis verbleef, bleef Sayner hem in de gaten houden.

"Ik belde minstens één keer per week op weg naar huis van mijn werk. Ik weet hoe het is voor mensen op die plaatsen. Je krijgt niet veel bezoek en het is niet leuk", zei Sayner .

Totdat ze op een dag een onverwacht telefoontje kreeg van Perrett. "Op een dag belde hij me gewoon en zei: 'Mijn advocaat is hier, kan je me alsjeblieft je volledige naam geven, want ik wil het appartement geven'", herinnerde ze zich.

Helaas kon Sayner Perrett niet bezoeken gedurende zijn laatste drie maanden in het verpleeghuis.

"De laatste twee of drie maanden kon ik hem niet eens bezoeken in het verpleeghuis. Ik mocht er niet in. Dat was het ergste", zei ze.

Maar toen Perrett stierf, behoorde Sayner tot de 10 mensen die de ceremonie mochten bijwonen.

Intussen kreeg een andere huurder een appartement van Perrett, en zijn trouwe klusjesman kreeg geld van hem.

Sayner werkte bijna 25 jaar bij Costa tot ze besloot met pensioen te gaan toen ze 74 jaar werd. Hoewel ze van het Australische groente- en fruitbedrijf zo lang mocht blijven als ze wilde, moest ze stoppen omdat ze het niet meer kon.

Doordat ze zo'n geweldige kans heeft gekregen om zich geen zorgen te hoeven maken over een dak boven haar hoofd en omdat ze een pensioen krijgt om in haar dagelijks levensonderhoud te voorzien, had Sayner alleen dit te zeggen: "Wat wil je nog meer?"

Sayner verdiende wat ze van Perrett had gekregen, want ze zorgde niet alleen voor het huis waarin ze jarenlang had gewoond, maar ze toonde ook toewijding aan Perrett tot de laatste dagen van zijn leven. Een beloning voor haar trouw, dat is het zeker.

Wat vind je van de verrassing die de huisbaas van Jane Sayner haar gaf? Wat kan je zeggen over haar huisbaas? Laat ons je gedachten weten en deel dit met iedereen die dit verhaal interessant zou kunnen vinden!