Nadat ze haar baan verliest, verhuist zwangere moeder met haar peuterdochter naar een garage geschikt voor één auto

Feb 06, 2021

In 2015 kwam Nicole Jones, een alleenstaande moeder met een tweede baby op komst, in zwaar weer terecht nadat ze haar baan verloor. Als inwoonster van San Francisco Bay Area, worstelde Jones met het vinden van betaalbare woonruimte voor zichzelf en haar kinderen, en was gedwongen in een vrouwenopvang te gaan wonen nadat ze de huur van haar appartement niet meer kon betalen. Na maanden zoeken vond ze eindelijk een woning - zij het een niet-traditionele. Voor 850 euro per maand huurde Jones een garage van 250 vierkante meter in de buitenwijk van San Mateo.

Hoe klein de ruimte ook was, de vindingrijke jonge moeder bouwde de garage om tot een gezellige woning. Ze deelde de garage op in een centrale leefruimte, die tegelijk als woonkamer, slaapkamer en eetkamer werd gebruikt en een achterste gedeelte, met een piepkleine keuken en een volledig uitgeruste badkamer.

Haar kleine verblijf beschikte over een flatscreen tv voor haar 150 cm brede bed - dat ook dienst deed als bank - een kleine gashaard, en laminaat vloeren. Omdat ze zo weinig ruimte had, moest Jones ongelooflijk handig zijn met organiseren en opbergen. "Dit is zo'n beetje alles wat ik kon krijgen," vertelde Jones aan CNN. Hoewel het niet spectaculair was, was het wel een ruimte die zij en haar 18 maanden oude dochter thuis konden noemen.

"Je kunt hier niet sporten of kleine voetbalspelletjes spelen in de gang, want dit is het. Wat je ziet is wat je krijgt," grapte ze halfslachtig.

Jones vertelde verslaggevers dat ze eerder in een appartement in Silicon Valley had gewoond, maar dat niet meer kon betalen nadat ze haar baan had verloren. Nadat ze in de garage was gaan wonen, vond ze werk als barvrouw om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen.

Maar zelfs na het vinden van werk, kon ze geen huisvesting vinden die ze zich kon veroorloven, want de huurprijzen in Bay Area blijven de pan uit rijzen. Hoewel ze de garage als onderdak had, beschreef ze zichzelf nog steeds als een 'dakloze'. "Ik wist voorheen niet veel over dakloosheid," gaf Jones toe.

"Eerlijk gezegd dacht ik altijd dat daklozen klaplopers waren of mensen op straat die hongerig waren en het koud hadden, en drugsverslaafden en alcoholisten - die niets voor zichzelf wilden doen. Ik werk en verdien behoorlijk als ik werk. Ik denk dat een deel van de reden waarom ik dakloos werd, is dat het vinden van werk en dagopvang en vervoer en alles bij elkaar het me gewoon onmogelijk maakte om een dak boven ons hoofd te houden."

Jones zei ook dat ze weliswaar opgetogen was toen ze ontdekte dat ze zwanger was, maar dat ze nooit gedacht had dat ze dit alleen zou moeten doormaken. "Ze is slim, ze is vriendelijk, en ze is zachtaardig. Ze is grappig en getalenteerd op zoveel verschillende manieren," zei ze over haar 18 maanden oude dochter met tranen in haar ogen. "En nu ben ik zwanger van mijn zoon, en ik ben nerveus, opgewonden, bang en verdrietig," voegde ze eraan toe.

De alleenstaande moeder benadrukt dat ze weliswaar nooit gedacht had dat ze dakloos zou worden, maar dat ze toch blij is dat het haar overkwam. "Ik moet weten dat dit mijn leven is, dit is niet zomaar een verhaal dat ik vertel, dit overkomt me echt. En ik wil gewoon niet dat het nog eens gebeurt, ik wil niet dat het nog erger wordt. Ik ben nog maar net in deze garage terecht gekomen en ik ben zo blij dat ik hem heb."

Nadat CNN Jone's verhaal in 2015 voor het eerst aan het licht bracht, begon ze ook bij andere media de krantenkoppen te halen en werd ze zelfs bejubeld als het de-facto gezicht van de huisvestingscrisis in Bay Area. Velen stuurden berichten van steun, maar anderen begonnen haar online te mishandelen en gaven haar zelfs de schuld van de situatie waarin ze zich bevond. Drie weken nadat ze bevallen was van haar zoon, Jace, sprak Jones met KPIX 5 over de nasleep van CNN's eerste verhaal. Volgens de moeder-van-twee stuurden kijkers haatmail en lieten ze nare reacties achter waarin ze Jones ervan beschuldigden 'onverantwoordelijk' te zijn omdat ze ervoor kiest haar kinderen op te voeden in een garage in plaats van een huis.

"Ik vind het hier fijn. Voor mensen die het niet leuk vinden, prijs jezelf gelukkig dat je niet met mij in deze garage zit. Ik vind dat het een thuis is," zei Jones.

Ze legde toen uit dat, hoewel ze "goed geld" verdiende als barvrouw, het nog steeds niet genoeg was om een geschikte woning te vinden op de sterk competitieve woningmarkt.

"Ik had veel gezocht, waarschijnlijk meer dan 600 euro uitgegeven aan aanvraagkosten, in een poging in een appartement te komen. Niemand wilde aan me verhuren, dus [de garage] was een laatste redmiddel, maar een goed redmiddel," vertelde Jones.

Daarna ging ze verder om te vertellen dat ze, door in de garage te gaan wonen, ook de huiseigenaren hielp hun hypotheek af te betalen. Volgens Jones wilden de huiseigenaren hun garage verbouwen om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen. Door haar verhaal te vertellen hoopte de jonge moeder aandacht te vragen voor de huisvestingscrisis in San Fransisco.

"Ik verwacht geen aalmoes. Ik verwacht geen medelijden. Ik ben trots op mijn situatie. Het is niet ideaal, maar het is niet iets waar ik me voor schaam," zei ze.

Toen Jones voor het eerst met haar verhaal naar buiten kwam, verklaarde KPIX 5 dat de gemiddelde huur in de Bay Area maar liefst 2400 euro bedroeg. Vandaag stelt RentCafe dat het gemiddelde gestegen is tot 2488 euro.

Met een reputatie als ooit het bohemienachtige mekka voor kunstenaars uit de hele wereld, is San Fransisco nu een van de duurste plaatsen in de VS geworden om te wonen. De reden, volgens Vox, is de transformatie tot een hotspot voor grote tech-bedrijven in de laatste twee decennia, die een grote hoeveelheid werknemers uit de hele wereld heeft aangetrokken. Naarmate meer jong talent naar de zonnige stad begon te stromen en de vraag ongelooflijk hoog werd, werden de prijzen van onroerend goed dat ook. Tegen 2019 was de situatie zo uit de hand gelopen dat zelfs tech-arbeiders het zich niet meer konden veroorloven om in de buurt van hun werk te wonen.

Joshua Davis, een 28-jarige software ingenieur met een jaarinkomen van meer dan 83.000 euro per jaar, vertelde Vox dat het bijna onmogelijk was om een betaalbaar 1-slaapkamer appartement te vinden om te kopen - zelfs met zijn hoge inkomen. Hij overwoog een "opknapper" te kopen, maar vond uiteindelijk alle plekken binnen zijn prijsklasse ongelooflijk onveilig of onhygiënisch. "Dit waren het soort plaatsen die betaalbaar waren," zei Davis. De zoektocht was zo onmogelijk geworden, dat hij uiteindelijk zijn droom om ooit een nieuw huis te vinden opgaf.

Wat vind je van Nicole Jones's creatieve oplossing om een betaalbaar huis te vinden voor haarzelf en haar kinderen? Laat het ons weten in de reacties en stuur dit zeker door naar al je vrienden en familie.