Na het baren van een doodgeboren kind, zal de schokkende opmerking van een verpleegster voor altijd in de gedachten van de moeder blijven

Nov 24, 2018

Rachel Whalen heeft een van de meest pijnlijke situaties waar een moeder mee te maken kan krijgen doorstaan. Haar lieve, langverwachte eerste baby werd dood geboren. Terwijl Rachel tijdens de bevalling vocht voor haar eigen leven, zei de verpleegster iets dat haar terugbracht uit het gat van hopeloosheid en de dood.

Rachel wil dat wij weten hoeveel de verpleegsters in het ziekenhuis haar door het verlies van haar meisje, Dorothy, hebben geholpen. Ze wil dat wij weten hoe elk van de verpleegsters op hun eigen, speciale manier hebben bijgedragen aan haar herstel. Ze gelooft stellig dat ze het zonder het medeleven van deze verpleegsters niet had overleefd.

Hoewel haar familie alles deden om Rachel comfort te bieden, waren het de verpleegsters die de gaten vulden. Al die eenzame uren van rouw na de geboorte waren gevuld met het medeleven en de uitingen van liefde en steun van zoveel verschillende verpleegsters. Het was alsof ze wisten wat Rachel nodig had.

Rachel besloot een eerbetoon aan alle verpleegsters op de Facebookpagina An Unexpected Family Outing te plaatsen. Ze wilde openlijk laten weten hoeveel elk van deze steunacties voor haar betekenden. Lees verder om te weten te komen wat deze verpleegsters zoal voor Rachel hebben gedaan in de tijd dat ze het nodig had om te herstellen.

Ze begint haar post met een bedankje voor alle verpleegsters die haar met hun talenten en kennis hebben gered. Maar belangrijker nog, ze wil al het medeleven dat ze tijdens het hele gebeuren hebben getoond onder aandacht brengen. Rachel zegt dat de verpleegsters haar weer tot leven hebben gebracht, op een manier die ze zich nooit had kunnen voorstellen.

Rachel bedankte ook de verpleegsters die haar echtgenoot hebben geholpen bij het verlies. Ze wisten dat niet alleen Rachel eraan leed, en deden alles wat ze konden om te zorgen dat ook haar echtgenoot alles kreeg wat hij nodig had. Ze zorgden dat hij frisse kussens had terwijl hij naast Rachel sliep, en verstopten zelfs lolly's voor hem.

Hoewel Rachel weet dat de doktoren hun magie hebben gebruikt om haar in leven te houden, wil ze dat wij weten dat het de verpleegsters waren die haar van het randje van de dood hebben getrokken, waardoor ze weer de motivatie kreeg om te leven.

Ze herinnert zich de verpleegster die bij haar bleef toen ze na de bevalling met spoed naar de intensive care werd gebracht. Die verpleegster nam de leiding en communiceerde alles wat nodig was met de doktoren, waardoor Rachel kon blijven leven om het levenloze lichaam van haar lieve dochter te zien.

Ook wil Rachel de verpleegster bedanken die haar de tip gaf om ijskompressen te gebruiken tegen de aanmaak van melk na de bevalling geen melk. Dezelfde verpleegster hield Rachel ook stevig vast en huilde met haar mee, alsof ze haar pijn voelde. Haar medeleven was voor Rachel erg inspirerend en ondersteunend.

Ze bedankte de verpleegster die haar in de intensive care had gewassen na de geboorte van haar miskraam. Deze bedachtzame verpleegster nam zelfs de tijd om Rachels haar liefdevol in een paardenstaart te binden. Rachel herinnert zich hoe zacht de verpleegster met haar haar omging, wat alles een beetje beter leek te maken.

Rachel herinnert zich vooral de verpleegster die haar miskraam behandelde als een echt persoon. Deze verpleegster wist hoe belangrijk het voor Rachel was om te weten dat haar baby een echt persoon was. Ze leunde naar Rachel en vroeg "Wil je me over haar vertellen?" Rachel herinnert zich dat ze een directe band voelde met de zuster.

Diezelfde verpleegster hielp Rachel haar baby aan te kleden voor haar enige foto. Ze zorgde dat haar jurkje perfect zat, haar ogen niet bedekt waren en haar kleine handjes op de juiste manier gevouwen waren.

Ook wil Rachel alle verpleegsters bedanken omdat ze hun namen wisten voordat ze met hun spraken. Dit gaf een familiegevoel, en bevestigde nog extra dat lieve kleine Dorothy echt had bestaan, al was het maar voor heel even.

Ze herinnert zich zelfs dat een verpleegster haar kamer in sloop terwijl ze sliep, vlak nadat ze haar baby had verloren. De verpleegster vertelde Rachel zachtjes haar eigen verhaal over het verlies van een kindje. Ze gaf Rachel haar eerste glimp van hoop op herstel. Rachel weet om eerlijk te zijn niet zeker of dit een echte verpleegster was of een droom, maar ze denkt dat het een echte zuster was die haar liefdevol op het juiste pad naar herstel heeft gezet.

Tot slot bedankt Rachel dezelfde verpleegsters die haar hebben geholpen tijdens haar zwangerschap van haar volgende baby, Frances. Ze erkenden dat Rachel al een eerste kind had gehad, en verwelkomden haar nieuwe baby in hun familie van vier. Ze sloot haar brief af met "Liefs, degene die jullie hebben teruggebracht."

De enige manier om iemand de pijn van verlies te laten verwerken, is om de pijn stap voor stap met hen te ervaren. Alle knuffels van de wereld, hoe steunend en gewaardeerd ze ook zijn, zullen de pijn nooit wegnemen. "Het spijt me" betekent veel, maar er voor iemand zijn en diegene begrijpen is wat echt het verschil maakt.

En dat is ook wat deze verpleegsters deden! Ze hebben allemaal iets speciaals gedaan om Rachels pijn te verzachten. Ze heeft echt het gevoel dat ze haar leven hebben gered toen ze zelf niet de kracht had om verder te gaan. Is het niet fijn om van deze groep speciale, meelevende verpleegsters te horen, die bereid waren om een beetje extra aandacht en liefde te geven om Rachel te helpen herstellen?

We zijn zo blij dat Rachel de tijd heeft genomen om haar post te schrijven en deze groep speciale verpleegsters te bedanken. Het is altijd fijn om te horen over de positieve aard van personen, en waar we echt toe in staat zijn als we ons in moeilijke situaties bevinden.

En jij? Ken jij mensen die alles hebben gedaan om je te helpen toen je het echt nodig had? Laat het ons weten in de reacties en stuur dit artikel naar de vrienden en familie om hen vandaag nog te inspireren.