Moeder zegt dat haar tienerdochter 'vreselijk' is en dat ze haar begint te 'haten'

Nov 27, 2021

Er zijn zoveel mooie kanten aan kinderen, maar er zijn ook minder mooie kanten. Een van die minder mooie kanten is wanneer onschuldige kinderen in de puberteit terechtkomen en onbeschofte tieners worden. Als tieners zich slecht gedragen, kan het lijken alsof ze een persoonlijke vendetta tegen je hebben, ook al ben jij de persoon aan wie ze hun leven te danken hebben.

Een vrouw en haar gezin kregen te maken met het gedrag van haar tienerdochter en toen dit uit de hand begon te lopen, wisten ze niet meer wat ze moesten doen. Dus schreef ze naar de een rubriek van Kidspot waar ze om advies vroeg over hoe ze de situatie moest aanpakken. In haar bericht schreef ze het volgende over haar gezinssituatie:

"Onze 14-jarige dochter is een vreselijke tiener geworden, waar we allemaal al over gelezen hebben. We proberen haar achterklap, onbeschoft gedrag, haar luiheid en dergelijke te verdragen. Ze behandelt ons en haar jongere broer vreselijk."

Ze legt verder uit dat de situatie "erger is geworden tot het punt dat ze haar broer heeft verteld dat ze wenste dat hij dood was en dat ze wenste dat ze enig kind was". "We hebben alles geprobeerd om haar gedrag halt toe te roepen. Nu begint de liefde die ik voor haar voel, te veranderen in haat", voegde de wanhopige moeder eraan toe. Ze wist ten einde raad over hoe ze verder moest en schreef:

"Mijn man wil haar naar een kostschool sturen omdat we haar gedrag niet meer aankunnen. Haar gedrag zorgt voor een breuk in het gezin."

Bovendien zei de moeder dat haar dochter "lief is tegen anderen en door iedereen wordt geliefd. Ze zeggen altijd hoe braaf, beleefd en leuk ze is". De vrouw wilt de dynamiek in haar gezin veranderen en daarom vroeg ze: "Wat doen we verkeerd?"

Columniste Laura Mazza begon haar antwoord met een verhaal over zichzelf uit 1999 toen ze 13 jaar en bijna 14 was. Ze beschreef hoe onschuldig ze was in vergelijking met haar iets oudere vrienden en hoe gek ze was op de band Hanson. Op oudejaarsavond werd ze wakker en besefte dat ze dat jaar 14 zou worden en beleefde een wilde nacht waarin ze "bourbon dronk ... met een paar jongens flirtte, en het jaar verwelkomde door flauw te vallen". Haar "hormonen sloegen op hol" en ze plots was ze "een 14-jarig meisje". Ze legde dan een verband tussen haar verhaal en het bericht van de moeder en schreef:

"En eerlijk gezegd, ik begon me ook stout te gedragen. Maar dat was helemaal niet mijn bedoeling en ik vertel je dat omdat je dat moet weten. Ik bedoelde het niet zo. Net zoals je dochter zich ook niet zo wil gedragen."

De columniste schreef dat haar ouders niets verkeerd hadden gedaan, maar dat hun dochter "door een periode gaat, waarin haar hormonen op hol slagen en dat ze met deuren wil slagen, experimenteren met haar lichaam, drugs en sociale media". Ze voegde eraan toe dat ze deze jaren "de verloren jaren zijn omdat je je hulpeloos voelt en je braaf kindje plots een duivel is geworden".

Ze hield ook rekening met de gevoelens van de dochter, die zich kan voelen alsof ze de wereld aankan of in een oogopslag emotioneel en van streek kan zijn. Haar lichaam ondergaat veranderingen, puistjes verschijnen uit het niets en ze wordt voortdurend vergeleken met leeftijdsgenoten. Ze vatte de tegenstrijdige gevoelens van de dochter als volgt samen:

"... volwassen zijn, maar toch verlangen om kind te zijn. Je wilt je vrij voelen, maar je voelt ook zoveel verantwoordelijkheid. Je moet keuzes maken en beslissingen nemen over je leven, maar je voelt je ook beperkt. Je voelt je onbegrepen en veroordeeld."

Mazza raadde de moeder aan om te denken hoe zij zich gedraagt als ze angstig is, hoe je "je eerder afreageert op de mensen bij wie je je op je gemak voelt, van wie je houdt en bij wie je je veilig voelt". Daarom krijgt het gezin "meestal de volle laag van haar houding".

Ze ging niet akkoord met het idee om de dochter naar een kostschool te sturen, tenzij de ouders willen dat hun "dochter zich afgewezen voelt en serieuze problemen krijgt met vertrouwen en aanvaarding". Ze wees erop dat dit "niet voor niets een cliché uit de films is".

n plaats daarvan gaf ze de moeder het advies om haar dochter als een mede-huisgenoot te behandelen. Ze zou niet zomaar de kamer van een huisgenoot binnenstormen en hem of haar opdragen zijn of haar kamer op te ruimen, dus zou ze dat ook niet bij haar dochter moeten doen. Ze stelde voor "hen toe te staan het opruimen van hun kamer in hun eigen tijd in hun agenda op te nemen".

Met betrekking tot de opmerkingen van de dochter aan het adres van haar broer vroeg de columniste zich af of er sprake was van jaloezie tussen broer en zus. Ze zei dat ze hem "wat verantwoordelijkheid voor zijn leeftijd moest geven, zodat zijn zus zich niet als het doelwit voelt".

Tot slot zei Mazza elke dag met de dochter te praten en goed te luisteren. Als ze een "hechte relatie en respect" kunnen opbouwen, zal de dochter eerder geneigd zijn om de mening van de moeder in overweging te nemen. Ze voegde er het volgende aan toe:

"Als ze niet wil praten, praat dan met haar over je dag, over wat je stress bezorgde. Pauzeer af en toe zodat ze ook iets kan zeggen. Zoek een uitvlucht om tijd met haar door te brengen."

Ten slotte zei ze:

Misschien stuit je in het begin op weerstand, maar met consequente, voorzichtige stappen zou je na verloop van tijd verbetering moeten zien."

Wat vind jij van het advies van de columniste? Heb je er nog iets aan toe te voegen? Laat het ons weten en deel dit artikel ook met anderen.