Moeder in tranen als leraar de microfoon van haar zoon afpakt tijdens schoolvoorstelling

Nov 30, 2018

We hebben het allemaal meegemaakt: nerveus en gespannen zijn voor een rol in onze schoolvoorstelling. Dit is een dag waar zoveel kinderen en ouders elk jaar naar uitkijken.

De meeste kinderen hopen dat hun ouders en familie vanuit het publiek toekijken. De kinderen met ouders die tijd vrij kunnen nemen van hun werk om te komen kijken, hebben het meeste geluk.

De moeders en vaders komen om hun kinderen op het podium te zien, waar ze hun hart in het zingen of acteren stoppen. Deze kinderen staan te stralen op het podium, terwijl hun ouders naar hen kijken.

Amanda Riddle uit Nutter Fort, West Virginia, zag ernaar uit om zich zo te voelen en had erg veel zin om haar zoon Caleb in zijn grote Thanksgivingvoorstelling te zien spelen.

Caleb heeft een milde vorm van autisme en was erg opgewonden voor zijn rol! Maar net toen Amanda toekeek terwijl Caleb zich voorbereidde om zijn tekst te zeggen, pakte zijn leraar de microfoon af. Geschrokken en beschaamd begon Caleb op het podium te huilen. Amanda zat verslagen in het publiek. Het was moeilijk om te zien hoe het speciale moment van haar zoon hem zo wreed werd afgenomen.

Caleb zou aan het einde van de voorstelling "gobble, gobble" zeggen. Toen Amanda bij de administratie ging klagen, wees de school haar erop dat Caleb geen tekst had, en dat de voorstelling al voorbij was.

Amanda vroeg zich af waarom het kwaad zou kunnen om Caleb een paar seconden te geven om zijn "gobble, gobble"-zin uit te spreken. Nu kon ze dit waardevolle moment niet delen met haar zoon, maar werd ze gedwongen om toe te kijken terwijl Caleb huilde. Het brak haar hart.

Toen ze de schooladministratie weer confronteerde, gaven ze toe dat ze beter met de situatie hadden moeten omgaan.

Hoewel de administratie volhoudt dat de leraar gewoon erkende dat de voorstelling voorbij was, zegt de directeur dat ze het anders hadden gedaan als ze "het opnieuw zouden moeten doen."

Het is zo gemakkelijk om achteraf te zeggen dat we hetzelfde scenario anders zouden hebben afgehandeld. Maar als je de video bekijkt, kun je zien hoe verdrietig Caleb was. "O nee!" roept hij uit, terwijl zijn uitdrukking verandert van opwinding naar verdriet.

Wat vind jij van dit hele scenario? Had de school dit anders moeten aanpakken? Laat hieronder je reactie achter en deel dit met je vrienden en familie, zodat zij ook hun mening kunnen geven.