Met een kans van één op een miljoen zijn ouders gezegend met twee miraculeuze biraciale tweelingen.

Mrt 27, 2022

Een bijzonder gezin overtrof een kans van één op een miljoen toen ze bevielen van twee sets tweelingen met verschillende huidskleuren. Alison Spooner en Dean Durrant uit Hampshire, Engeland, kregen in 2001 hun eerste tweelingmeisjes. Hun dochter Hayleigh heeft een donkere huidskleur en haar zoals dat van haar vader, terwijl Lauren een blanke huidskleur en lichte ogen heeft, net zoals haar moeder. De familie was geschokt toen Alison zeven jaar later beviel van nog een stel biraciale tweelingmeisjes.

De jongere tweelingmeisjes heten Leah en Miya en ze hebben hun hele leven opgekeken naar hun oudere zussen. Hayleigh en Lauren werden 18 in 2019, maar toen ze samen op school zaten, geloofden hun leeftijdgenoten niet dat ze familie van elkaar waren, laat staan tweelingzussen. Daardoor voelden de meisjes zich niet geaccepteerd en moesten ze leren hun verschillen te waarderen.

Ondanks dat ze er niet hetzelfde uitzien, zijn beide sets tweelingen ongelooflijk hecht en hebben ze veel overeenkomsten. Ze vinden over het algemeen dezelfde dingen leuk en maken elkaars zinnen af. Ze hebben een nog hechtere band gekregen door hun gedeelde ervaring dat ze er niet bij hoorden en dat hun klasgenoten hen uitmaakten voor leugenaars omdat ze beweerden een tweeling te zijn.

Dit gezin voelt zich dankbaar voor hun miraculeuze tweelingen. De kans dat één stel tweelingen met verschillende huidskleur geboren wordt is één op 500. Voor twee sets tweelingen wordt de kans geschat op één op een miljoen. Blijf lezen om meer te weten te komen over deze ongelooflijke familie en wat de meisjes hebben doorgemaakt tijdens hun jeugd.

Ondanks dat de meisjes niet echt gepest werden toen ze opgroeiden, hadden ze toch het gevoel dat ze er niet bij hoorden. Hayleigh deelde met The Sun:

"Sommige mensen kunnen echt onbeschoft zijn. Ze zeggen dan: 'Je liegt, je bent geen tweeling - bewijs het!' Dus we zeiden beide hetzelfde adres of haalden onze paspoorten tevoorschijn. Het is leuk om de schok op de gezichten van de mensen te zien. Toen we naar de universiteit gingen, was het moeilijk omdat er veel groepen waren, mensen met een donkere of blanke huidskleur en mensen van Aziatischt afkomst. De groep met een donkere huidskleur probeerde me te integreren en ik had zoiets van: 'Dit is mijn blanke tweelingzus.' Niemand kon het geloven. Mensen kijken naar ons alsof het een soort wonder is."

In 2019 zei de moeder van de meisjes, Alison : "Ik kan niet geloven dat mijn wonderbaby's 18 jaar worden. Ze zijn beste vriendinnen en in alle opzichten hecht, behalve dat ze er anders uitzien. Het kostte me enkele jaren om te begrijpen hoe het komt dat ze zo verschillend kunnen zijn. Telkens zeggen mensen: 'Het zijn geen tweelingen'. Een mevrouw bij de dokter zei eens: 'Ik nam gewoon aan dat de ene van jou was en de andere van haar vriendin.'"

Alison gaat verder: "Ze zijn nooit echt gepest, al waren er aanvankelijk wel wat vervelende opmerkingen. Kinderen op school vroegen altijd: 'Hoe komt het dat de één van jullie melkchocolade is en de ander witte chocolade?' De meisjes zeiden altijd: 'Het geeft niet, we zijn zussen en beste vriendinnen'. Ik was zo trots op ze. Ze zijn nu meer een begrip onder hun vrienden. Hun school had vroeger een grote foto van hen in de biologieles. Niemand kon het begrijpen of geloven."

De meisjes zijn altijd hecht geweest. Hayleigh zei: "Op de lagere school wilde ik alleen maar bij mijn zusje zijn. We deelden kleren, speelgoed en hadden dezelfde belangstelling voor televisieprogramma's en boeken en andere dingen. We waren een soort beroemdheden toen we kinderen waren. Iedereen wilde met ons op de foto en vroeg ons hoe het voelde om tweeling te zijn, maar verschillend. Voor ons was het normaal."

Hoewel ze ook unieke interesses hebben. "In sommige opzichten zijn we zo hetzelfde. We zeggen dezelfde dingen op hetzelfde moment en maken elkaars zinnen af. Soms weet ik precies wat ze denkt. Maar we zijn verschillend - Hayleigh houdt van make-up en ik van videospelletjes en vloggen. Ze houdt daar niet zo van", verklaarde Lauren.

Wanneer de meisjes niet samen zijn, missen ze elkaar ontzettend. Hayleigh vertelde: "We hebben altijd in dezelfde kamer geslapen, ook op vakantie. Ik haat het als Lauren bij vrienden gaat logeren, ik kan niet zonder haar slapen. Ze is echter heel slordig en ik ben altijd achter haar aan het opruimen. Ik ben een beetje meer moederlijk."

Jammer genoeg moeten ze meer tijd apart doorbrengen terwijl Hayleigh op school zit. Lauren zei: "Hayleigh hoopt volgend jaar naar de universiteit te gaan en ik niet. Dat zal erg ingrijpend zijn, het feit dat ik haar er niet bij heb. Het zal zo raar zijn, maar ik zal haar veel gaan bezoeken."

De jongere tweeling kijkt erg op naar hun oudere zussen. Leah zei: "Lauren en Hayleigh zijn mijn helden. Ik hou van mijn oudere zussen. We willen op hen lijken als we volwassen worden."

Miya vulde aan: "Lauren en Hayleigh zijn de besten. Ze leren me dat het het beste in de wereld is om een tweelingzus te hebben, ook al ben je niet eeneiig."

Heb je ooit een tweeling met verschillende huidskleuren gezien? Laat het ons weten en voel je vrij om dit ongelooflijke verhaal te delen met je vrienden en familie.