Lerares vraagt kinderen om in hun handjes te klappen - toeschouwers hebben enkel oog voor het kleine jongetje in het blauwe hemd

Mrt 03, 2021

Iedereen weet dat lachen het beste medicijn ter wereld is. De tijd nemen om van een van je favoriete grappige dingen te genieten, draagt bij tot je gevoelen van geluk. Genieten van een leuke sitcom, uitgaan met je vriendengroep of een komische film kijken zijn allemaal manieren om jezelf de hele dag aan het lachen te brengen.

Een lach is ook aanstekelijk, en dankzij een virale video, kunnen we kennismaken met een klein giechelend jongetje dat kijkers over de hele wereld aan het lachen brengt!

Een jongetje beleefde de tijd van zijn leven, toen hij in 2016 muzieklessen volgde bij Musical Minds in Levittown in de Amerikaanse staat New York. Gelukkig nam iemand een video van de klas, en plaatste deze online, zodat we allemaal kunnen delen in de schattige vreugde van dit kleine kindje. Kinderen zijn een van de grootste geschenken op aarde en een van de kostbaarste handelingen die ze doen is giechelen!

De peuter geniet van het luisteren naar de vrolijke muziek die de lerares speelt, maar als de peuter zijn lerares vraagt om de muziek aan een sneller tempo te spelen, neemt zijn gelach alleen maar toe, als ze hiermee instemt.

Hoewel de leerlingen om hem heen in de les, in eerste instantie dit niet zo lijken te waarderen als hij, lacht al gauw de hele kamer mee met de jongen. We zijn niet zeker of er ooit een gelukkigere leerling is geweest als hij, na het bekijken van deze video!

Zijn schattige kinderlijke gegiechel en geklap zijn zo aanstekelijk. Zijn vriend naast hem moet zelfs naar hem toereiken om hem een liefdevolle knuffel te geven, om zijn waardering voor zijn enthousiasme te tonen.

De klas klapt en geniet van de muziek, terwijl de les verder gaat. De schattige, in het blauw geklede jongen, maakt zeker indruk op de kijkers van de video, aangezien de video miljoenen keer bekeken is geweest sinds hij op verschillende YouTube-kanalen werd gepost!

De video heeft ook talloze likes van personen die genoten van de dolkomische scène. Wie weet, misschien zal de band van deze kleine jongen met muziek hem zijn hele leven bijblijven! Hoe dan ook, zijn reactie op de muziekles was te mooi voor woorden. De onschuldige vreugde, die dit kind toont terwijl hij geniet van de muziek in de kamer, is hartverwarmend om te zien.

Maar waarom, vraagt ​​u zich misschien af, lachen mensen überhaupt? En hoe weten baby's en jonge kinderen hoe ze moeten lachen kort na hun geboorte? Het blijkt dat de antwoorden op deze vragen en de wetenschap achter lachen beide fascinerend zijn.

Filosofen, wetenschappers en denkers speculeren al duizenden jaren over lachen en humor. Volgens Scientific America, is een van de oudste theorieën over lachen afkomstig van Plato en andere Griekse filosofen. De Grieken, aldus Scientific America , dachten dat humor en gelach het resultaat waren van een superieur gevoel wegens de tegenslagen van anderen en wegens eerdere versies van zichzelf.

Meer dan 2000 jaar later maakte de Oostenrijkse psychoanalyticus Sigmund Freud een andere verklaring populair: de theorie van het loslaten. Freud en eerdere denkers uit de 18e eeuw redeneerden dat mensen lachten om stoom af te blazen, volgens onderzoek van Scientific America. Freud zou, bijvoorbeeld, zeggen dat daarom vulgaire humor zo grappig is voor sommige mensen.

Door een ondeugende grap te maken, kunnen we opgekropte energie loslaten door te lachen.

Tenslotte, stelt het magazine, het idee van ongerijmdheid voor. Als twee dingen niet op hun plaats lijken of niet overeenkomen, dan zijn ze voor ons grappig. Een van de opvattingen over deze theorie van het lachen, is dat mensen lachen, wanneer een persoon een oplossing voor deze discrepantie heeft gevonden.

Maar wat aan veel van deze verklaringen ontbreekt, is waarom baby's en jonge kinderen lachen. Kijk bijvoorbeeld naar de kinderen in de onderstaande video. Dit is vooral verbijsterend omdat men zich moeilijk kan voorstellen dat ze giechelen nadat ze een discrepantie hebben opgelost, of lachen om eerdere versies van zichzelf, zoals sommige van de bovenstaande verklaringen beweren. Ze vertoeven tenslotte nog niet zo lang op deze planeet!

Sommige van deze fascinerende vragen tot op de bodem uitzoeken is precies wat Caspar Addyman van Goldsmiths, University of London, doet in zijn onderzoek.

"Ik ben gefascineerd door het lachen van baby's, omdat het ons een idee geeft van wat ze denken en begrijpen over hun wereld", vertelde Addyman aan de BBC.

Addyman, een leider in onderzoek naar de ontwikkeling van kinderen en het onderzoek naar lachen, spreekt met ouders van over de hele wereld over de gewoonten van hun baby's, om dit intrigerende fenomeen te onderzoeken.

Addyman ontdekte bijvoorbeeld met zijn team dat een baby begint te glimlachen na zes weken, terwijl hun eerste lach meestal na drie en een halve maand komt. Addyman stelt dat de lach van een baby grotendeels sociaal is. Een kietelend gevoel en een plotselinge verdwijning (bijvoorbeeld Kiekeboe) zijn op zich niet grappig (stel je bijvoorbeeld voor dat je jezelf kietelt).

Deze handelingen zijn eerder alleen grappig als baby's beseffen dat "een volwassene deze dingen laat gebeuren" voor hen, volgens het artikel van de BBC over dit onderwerp.

"We mogen natuurlijk niet vergeten dat lachen een zeer sociale ervaring is", legt Addyman uit in een interview met RedOrbit. "Uit onderzoek naar gelach onder volwassenen blijkt, dat het merendeel van onze lach wordt veroorzaakt door sociale interactie, en niet door gebeurtenissen die inherent grappig of amusant zijn. Lachen werkt als sociale lijm. Baby's kunnen glimlachen en lachen lang voordat ze kunnen praten en dit is duidelijk belangrijk voor hun band met hun verzorgers."

Zoals het artikel van de BBC aantoont, lijkt Addymans onderzoek de theorie van Freud te weerleggen. Uiteindelijk is lachen sociaal, zou hij zeggen, en niet per se een manier om te lachen met de tegenslagen van anderen of om stoom af te blazen.

De onderstaande video lijkt aan te sluiten met het argument van Addyman. Wat is tenslotte een meer sociale omgeving dan een klas vol jonge kinderen? Als we Addymans sociale uitleg van lachen toepassen, zouden we de vreugde van deze jonge jongen kunnen in verband kunnen brengen met zijn relatie met zijn leraar. Net als een spelletje Kiekeboe, waarbij baby's kunnen herkennen dat een ander individu met hen omgaat, is het gitaarspel van de leraar grappig in zoverre de jonge jongen zich realiseert, dat het een sociale interactie is tussen twee individuen, twee verschillende mensen. Of misschien analyseren we dit te veel en is het net zo simpel als de gekheid van het nummer! In elk geval zal de video je waarschijnlijk aan het lachen brengen, ongeacht of we begrijpen waarom, hoewel de uitleg fascinerend blijft.

Kon je kijken zonder met hem mee te lachen? Laat het ons weten - en deel dit met je vrienden en familie om hun dag op te fleuren!