Japans gesynchroniseerd precisielopen bestaat - het is buitengewoon apart

Feb 02, 2021

Met zijn veelkleurige badpakken, badmutsen en elegante choreografie heeft bijna iedereen wel eens gehoord van synchroonzwemmen, dat al sinds 1984 een evenement op de Olympische Spelen is. Synchroonlopen daarentegen wint buiten Japan nog maar net aan populariteit, dankzij een video die in 2012 viraal ging. Op de video, waar de pers wereldwijd aandacht aan besteedde, lopen 77 studenten van de Japanse Nippon Sports Science University in Tokio in een betoverende routine.

Volgens The Irish Times verzamelden 11.000 toeschouwers zich bij de universiteit om de gesynchroniseerde loopvoorstelling, in het Japans bekend als "Shuudan Koudou" (集団行動) of "collectieve actie", te zien ontvouwen.

Gekleed in roze blazers en blauwe broeken lopen de 77 Japanse leerlingen achteruit, vooruit en alle kanten op in strikte formatie, die bijna doet denken aan het marcheren bij militaire parades.

The Irish Times meldt dat de leerlingen bijna een half jaar lang drie keer per week oefenden voor ze optraden, waarbij sommige oefeningen tot 1.200 km lopen inhielden.

In een interview met The Irish Times zei de aanvoerder van het Shuudan Koudou team, Keiko Suzuki, dat de training uiterst geordend was.

"We maakten ons allemaal deze uiterst gedisciplineerde training eigen en maakten er een gewoonte van ons aan strikte regels te houden. Ik geloof dat deze ervaring een troef zal zijn als we ons op de arbeidsmarkt begeven," vertelde ze de pers in november 2013.

"Mensen zeggen dat Japanse jongeren tegenwoordig het vermogen missen om collectief in een groep te werken, maar wij hebben net bewezen dat dat niet zo is," voegde Suzuki eraan toe.

Hoewel het beschrijven van de voorstelling geen vervanging is voor het bekijken ervan, zou je boekdelen kunnen schrijven over dit unieke vertoon van talent en toewijding. De zaal, tot de nok toe gevuld met toeschouwers van alle leeftijden, is opvallend stil, op af en toe een uitbarsting van applaus en het geluid van het gecoördineerde voetenwerk van het Shuudan Koudou team na. Er zit geen muziek in de originele video, en sommige delen van de clip zijn bijna griezelig stil.

De bewegingen van het team zijn ook heel interessant. Hoewel lopen niet zo indrukwekkend klinkt, laat deze groep zeer gedisciplineerde Shuudan Koudou atleten zien hoe indrukwekkend het is om in formatie te blijven en dezelfde afstand tussen de andere atleten te bewaren, terwijl je achteruit loopt. De prestatie is echt het bewijs van uren en uren oefenen.

De universiteit en haar studenten organiseren al vijf decennia lang Shuudan Koudou voorstellingen, sinds 1966. Hoewel informatie over Shuudan Koudou en de geschiedenis ervan schaars is op het internet, heeft sommige pers, zoals de International Business Times, gewezen op de Japanse cultuur als verklaring voor de ongewone sport. Japanners, beweert het persbericht, stellen uniformiteit op prijs, wat wordt ingekapseld in het Japanse gezegde: "De spijker die uitsteekt moet worden ingeslagen." Hoewel het gemakkelijk is in stereotypen over andere culturen te vervallen, blijkt er toch enige waarheid in deze bewering te zitten.

In een column van december 2015 in The Japan Times, het oudste Engelstalige blad van de eilandnatie, klaagt Jiro Yamaguchi de "plaag van het conformisme die de Japanse samenleving teistert" aan.

"In tegenstelling tot de westerse naties die individualisme koesteren, hebben de mensen in Japan de neiging zich te verheugen over het feit dat iedereen dezelfde actie onderneemt en dezelfde houding deelt," schrijft Yamaguchi.

Dit collectivisme, deze eenheid of dit conformisme is zelfs ingebed in de Japanse taal met het Kanji karakter "Wa", dat letterlijk vertaald "harmonie" betekent, maar in de taal verwijst naar Japan, iets dat Japans is of een gevoel van Japanse identiteit. Het feit dat Japan naar zichzelf verwijst als "harmonieus" is al veelzeggend. Maar het woord speelt ook een belangrijke rol in de geschiedenis. Volgens het werk van de Human Resocia Corporation in Japan nam de legendarische prins-regent van Japan in de zesde en vroege zevende eeuw, Shoutoku, het karakter op in de grondwet van het land en schreef dat, "Harmonie moet gewaardeerd worden en ruzies moeten vermeden worden ... wanneer de meerderen in harmonie met elkaar zijn en de minderen vriendelijk, dan worden zaken rustig besproken en heerst de juiste kijk op zaken."

Tot op de dag van vandaag blijft het begrip harmonie belangrijk in de Japanse samenleving, zoals de studie van de Human Resocia Corporation stelt.

"Groepswaarden en het welzijn van de gemeenschap worden belangrijker gevonden dan individuele ambities of verlangens," luidt het rapport. "Een goed burger is iemand die bijdraagt aan de algemene 'wa' en dit brengt vrede (of 平和 heiwa) en overeenstemming (of 調和 chōwa). Vaak zullen commentatoren over de Japanse cultuur deze groepsethiek afzetten tegen de meer individualistische cultuur van westerse samenlevingen"

Dat gezegd hebbende, is dit gevoel van eenheid niet altijd iets negatiefs, zoals sommige van de eerder genoemde commentatoren beweren. En er zijn ook enkele aanwijzingen dat de cultuur aan het veranderen is.

Zo berichtte de BBC in januari 2020 over de opkomst van Japans zogenaamde "super-solo" cultuur. Volgens het artikel hebben Japanners de neiging groepsgericht te zijn, en vinden ze het vreemd om alleen in een restaurant te eten, maar is er een beweging van Japanners die met de norm breken.

Er zijn in het land solobars en -restaurants geopend, zoals ook in Bar Hitori, waar Miki Tateishi als barman werkt. De bar, die in 2018 opende, richt zich alleen op solodrinkers - een tamelijk belangrijk concept voor een land waarin sommige mensen ervoor kiezen alleen op het toilet op het werk of op school te eten om maar niet alleen in het openbaar gezien te worden.

"Sommige mensen willen genieten van het alleen zijn, anderen willen een nieuwe gemeenschap opbouwen," vertelt Tateishi aan BBC. Tateishi voegt eraan toe dat ze het beleid van de bar goed vindt voor solodrinkers die zich misschien niet welkom voelen in etablissementen die zich op grote groepen richten.

"Een 'super solo maatschappij,' gekenmerkt door jongeren die nooit trouwen en ouderen die na weduwe te zijn geworden weer alleenstaand wonen, zal de toekomst zijn van alle landen, niet alleen van Japan," zegt Kazuhisa Arakawa, een onderzoeker bij een Japans reclamebedrijf, in zijn interview met de BBC. "Het is niet langer praktisch om een bedrijf alleen op gezinnen te richten."

Natuurlijk zijn conformiteit en collectivisme niet altijd slechte dingen. Zoals de video hieronder demonstreert, kan samenwerken als groep tot werkelijk verbazingwekkende resultaten leiden. Of we synchroon lopen ook naar andere delen van de wereld zien uitwaaieren valt nog te af te wachten, maar misschien kunnen we allemaal iets leren van Keiko Suzuki en haar team van 76 medewandelaars.

Wat vind je van de Japanse traditie van synchroonlopen? Denk je dat deze sport ook in andere landen zal aanslaan? Laat het ons weten - en deel dit verhaal zeker met je vrienden, familieleden en andere fans van Japan.