Emotionele man is bezorgd dat zijn hond zich hem niet meer zal herinneren tijdens hun weerzien na zeven maanden gescheiden te zijn geweest

Aug 17, 2020

Zeven maanden is lang. Zou een hond die vermist is geraakt zich haar of zijn baasje kunnen herinneren, nadat hij zeven maanden weg is geweest? Dit is het verhaal van Dora, een Duitse herder uit Texas, die in 2012 vermist raakte, maar die uiteindelijk met haar baasje herenigd werd. Haar reactie op de hereniging is op het internet viraal gegaan.

Op Onafhankelijkheidsdag houden Amerikanen ervan om vuurwerk af te steken. Naar de harde knallen luisteren en de lichten in de lucht zien is een geweldige afsluiting van een dag vol barbecues, familieplezier en het vieren van een Amerikaanse feestdag.

Het is echter geen geheim dat hondenbezitters meestal geen fans van vuurwerk zijn. Dit is de ergste dag van het jaar voor iedereen die een hond heeft of voor iedereen die aan PTSS lijdt. Dat komt omdat honden gevoelige oren hebben. Bovenal begrijpen ze niet wat al die knallen betekenen. Ze horen het harde geluid van vuurwerk en ze zijn doodsbang. Duitse herder Dora is een van die doodsbange honden. Ze is duidelijk geen fan van vuurwerk.

Zoals Collin County in juli 2012 meldde, was Dora de Duitse herder precies op 4 juli door het luide vuurwerk en andere feestelijkheden geschrokken. Dit had haar zo bang gemaakt dat ze over het hek van haar huis in Frisco, Texas, was gesprongen. Ze was weggerend. Dora moet behoorlijk ver weg zijn gelopen, want ze kwam niet meer terug. Iedereen nam aan dat ze verdwaald was geraakt.

Haar bezorgde familie had overal naar haar gezocht. Ze brachten al hun tijd door met zoeken, maar ze slaagde er niet in om haar te vinden. Ze bleven haar zoeken, maar ze gaven wel de hoop op. Ze was nergens te vinden. Het was nu al maanden geleden. Ze moesten de realiteit onder ogen zien en dat zou een realiteit zonder Dora zijn. Dit was verschrikkelijk.

Het is begrijpelijk dat het gezin er kapot van was. Ze deden er alles aan om Dora te vinden. Het was nu zeven maanden later. Toen hadden ze geluk. Iemand belde de familie. Ze hadden Dora's familie gevonden, omdat de Duitse herder gechipt was.

Dora had blijkbaar op straat geleefd. Ze werd als een zwerfhond beschouwd. Dora was haar familie kwijtgeraakt en nu moest ze voor zichzelf zorgen. Uiteindelijk heeft iemand Dora naar een dierenopvangcentrum gebracht. Daar keken ze meteen of ze gechipt was. En dat was ze. Toen wilden de mensen van Collin County Animal Shelter graag met Dora's familie praten.

Dit is een klein wonder. Minder dan 20 procent van alle zwerfhonden wordt weer met hun familie herenigd. Sommige honden zijn niet gechipt. Soms verandert de informatie op de microchip en kunnen ze de familie niet bereiken. Een CCAS-medewerker belde met de familie van Dora en vertelde hen het goede nieuws. Ze was in McKinney, Texas gevonden. Het gezin was dolblij. Dit was een wonder.

Dora's baasje kwam bij het asiel aan. Hij had Dora's riem bij zich. Maar dit baasje was bang dat zijn pluizenbol zich hem na zeven maanden misschien niet meer zou herinneren. Hij maakte zich oprecht zorgen.

Zoals in de emotionele video te zien is toen Dora naar buiten kwam. Ze aarzelde. Wie is deze kerel? Hij liet haar aan zijn hand ruiken. Zou Dora hem zich na zeven maanden nog herinneren? Hoewel er geen woorden werden gesproken, was de lucht statisch van wat er de afgelopen zeven maanden was gebeurd. Hij ging naast haar zitten en streelde zachtjes haar gezicht en oren.

Dora begreep niet hoe ze een zwerfhond was geworden, die buiten op straat op zoek moest naar etensresten. De pijn in haar ogen was echt. Het gezicht van haar liefhebbende baasje was vol emotie toen ze elkaar aankeken. Hij begreep wat ze hem vertelde. Dit was tegelijkertijd een emotioneel en gelukkig moment.

Dit is het emotionele verhaal van Dora de Duitse herder. Ze schrok van vuurwerk, maar zeven maanden later had ze een emotioneel weerzien met haar geliefde baasje. Deel dit verhaal met vrienden die ook dierenliefhebbers zijn.