Elvis Presley is zo krachtig dat er zelfs tranen over de wangen van zijn achtergrondzangers rollen

Jul 21, 2020

Elvis Presley was een performer die hielp zijn tijdperk te definiëren. Hij is wat je een generatietalent zou kunnen noemen. Door Elvis werd rock-'n-roll mainstream. Hij introduceerde soul zang en rhythm and blues bij het blanke publiek in een tijd dat dit beschouwd werd als een underground genre aan de rand van de maatschappij.

Nadat hij in de jaren '50 voor het eerst op het toneel verscheen, leek het alsof zijn carrière in de jaren '60 langzaam in het duister zou verdwijnen, want The Beatles en The Rolling Stones werden plots de populairste acts. Maar Elvis lanceerde een spectaculaire comeback in 1968 en verraste de wereld met een optreden van "If I Can Dream", dat intenser was dan alles wat eerder was uitgebracht.

De muziekindustrie kan echt worden onderverdeeld in voor Elvis en na Elvis. Hij was zo invloedrijk en beroemd, ook al maakte hij ups en downs mee in zijn carrière. Op een gegeven moment, in 1968, had hij het gevoel dat hij zijn carrière opnieuw moest lanceren met een tv-comeback special. Elvis was in die tijd een zeer doorgewinterde artiest. Hij wist echter dat er veel te doen zou zijn om de special.

Voor een grote ster die zelden plankenkoorts had, was hij erg nerveus. Zelfs zijn drummer, D.J. Fontana, merkte het destijds op, zoals Rolling Stone schreef:

"Elvis was bijna nooit nerveus, maar hij was het toen... We speelden een paar nummers, en na een tijdje kwam hij los, en het kwam goed. Hij was gewoon al een hele tijd uit de publieke belangstelling."

Een andere kwestie was dat het roerige jaren waren. 1967 en 1968 waren moeilijke jaren voor de Amerikaanse cultuur. De natie was geschokt door rellen over geïnstitutionaliseerd racisme. Martin Luther King was in april van dat jaar vermoord, en Bobby Kennedy in juni. De special van Elvis werd slechts enkele maanden na de dood van Kennedy uitgezonden.

Eén ding was duidelijk: Elvis wilde een verklaring afleggen om de natie samen te laten komen, en met zijn emotionele uitvoering van "If I Can Dream," deed hij dat ook.

In het nummer zingt Elvis over broederschap, samen lopen, samenkomen. Zijn optreden is zo intens en oprecht, dat zelfs zijn band het voelde. De schrijver van het nummer, Walter Earl Brown, heeft gezegd dat toen Elvis het nummer opnam, hij tranen zag biggelen over de wangen van de achtergrondzangeressen. Een van hen zei tegen hem:

"Elvis heeft nog nooit met zoveel emotie gezongen. Het voelt alsof hij elk woord meent."

Elvis had een geweldig talent, en hij wilde dat ten goede inzetten. Dit nummer uit de special is een bewijs van zijn zangkunsten en zijn grote hart.

Wat zijn enkele van jouw favoriete inspirerende momenten in de muziek? Welke impact hadden ze op de cultuur of op je leven? Laat het ons weten in de reacties en stuur dit artikel zeker door aan anderen!